Το βραβείο περιελάμβανε χρηματικό έπαθλο, ενώ είχε χορηγούς την Ουγγρική Ακαδημία Τεχνών, το Μεταβατικό Ιστορικό Ινστιτούτο Ερευνών, την φιλοκυβερνητική εφημερίδα Magyar IDOK, τοπικά δημοτικά σχολεία και γυμνάσια. Κατά τα λοιπά, το ρεπορτάζ ισχύει ως έχει.
 
Το εν λόγω ντοκιμαντέρ, που χρηματοδοτήθηκε από κρατικά κονδύλια, πραγματεύεται την επανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία κατά της κομουνιστικής κυβέρνησης, που οδήγησε στην συντριβή από τα σοβιετικά στρατεύματα, και άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς και 200.000 πρόσφυγες. 
 
Η βράβευση της Λάζλο συνιστά μία τραγική ειρωνεία, αφενός εξαιτίας της στάσης της Ουγγαρίας στο προσφυγικό ζήτημα, και αφετέρου χάρη στο ότι είναι το ίδιο πρόσωπο που έγινε γνωστό παγκοσμίως για την τρικλοποδιά της στον άτυχο πατέρα.
 
Μετά τον σάλο που προκλήθηκε τον περσινό Σεπτέμβριο, η Λάζλο έχασε την δουλειά της από το κανάλι της ακροδεξιάς όπου δούλευε. Τότε δήλωσε πως άδικα δαιμονοποιήθηκε, και δήλωσε πως σκέφτεται να κάνει μια νέα αρχή στη Ρωσία.
 
Ωστόσο, παρά τους χαμηλούς τόνους που επιχείρησε να κρατήσει το προηγούμενο διάστημα, το βραβείο για το ντοκιμαντέρ της με τίτλο «Εθνικοί Ξένοι», που σκηνοθέτησε ο σύζυγός της, την έφερε ξανά στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
 

«Οι Ούγγροι πρόσφυγες δεν είναι το ίδιο με τους Σύρους»

 
Το ακόμα πιο εξοργιστικό της ιστορίας, προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίον η ουγγρική κυβέρνηση επιχείρησε να αντιμετωπίσει την κριτική και το οξύμωρο ενός τέτοιου βραβείου, σε μια χώρα με τόσο αντιπροσφυγική στάση.
 
Συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ζόλταν Κόβατς, ανήρτησε δημοσίευση στο blog του υπό τον τίτλο  «Όχι οι Ούγγροι πρόσφυγες του 1956 δεν είναι το ίδιο με τους σημερινούς μετανάστες». 
 
Αξίζει να σημειωθεί πως, η βράβευση της Λάζλο συμπίπτει με τους εορτασμούς της Ουγγαρίας για τα 60 χρόνια από την Επανάσταση. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στον ουγγρικό τύπο, η κυβέρνηση χρηματοδότησε το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ με 1 εκατ. ουγγρικά φιορίνια, και είχε τη στήριξη της Ουγγρικής Ακαδημίας Τεχνών.