Το πόρισμα παραπέμφθηκε στις δικαστικές αρχές, οι οποίες σύμφωνα με τον Ανδρέα Βγενόπουλο, δεν εντόπισαν ουδεμία παρανομία.

Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (31/3) προχώρησε στην παρουσίαση του πορίσματος, δίνοντας ενδιαφέροντα στοιχεία για τα δάνεια που χορηγούσε η Λαϊκή επί της προεδρίας Βγενόπουλου, πολλά από τα οποία κατέληξαν στη MIG (Marfin Investment Group, επενδυτικού ομίλου του Βγενόπουλου) ή χρησιμοποιήθηκαν για συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.
Και όλα αυτά, ενώ η πρόσφατη έκθεση της Alvarez & Marshall, που ήρθε να διαλευκάνει πτυχές της οικονομικής καταστροφής των δύο μεγαλύτερων κυπριακών τραπεζών δεν ασχολείται με τις χορηγήσεις της Λαϊκής, παρά μόνο με τη μετατροπή της Marfin – Εγνατίας από θυγατρική σε παράρτημα το Μάρτιο του 2011, που σήμανε και τη μεταφορά των δημοσιονομικών υποχρεώσεών της από την Ελλάδα στην Κύπρο.

Οι κίνδυνοι για τη Λαϊκή είναι επίσημα γνωστοί ήδη από το 2009

Σύμφωνα με το πόρισμα, ανησυχία προκαλούσαν:

  • Χορηγήσεις με σκοπό την αγορά μετοχών που ανέρχονται σε 1,3 δις το 2007 (μεταξύ των οποίων 570 εκατ. που χορηγήθηκαν για συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της MIG) και 1,8 δις το 2008
  • Χορηγήσεις, κυρίως, στον όμιλο της MIG, όπου κρίνεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξε ευνοϊκή μεταχείριση και δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες συνεπούς τραπεζικής πρακτικής, με αποτέλεσμα την έκθεση της τράπεζας σε αυξημένους κινδύνους

Το πρόγραμμα αποπληρωμής των ανωτέρω χορηγήσεων προέβλεπε την καταβολή μόνο τόκων για όλη την περίοδο της χορήγησης και αποπληρωμή με τη λήξη της χορήγησης, δηλαδή μετά από 3 έως 5 χρόνια ανάλογα με την περίπτωση.
Έπειτα από ελέγχους που διενεργήθηκαν, πιστούχοι ήταν συχνά εταιρείες για τις οποίες δεν υπήρχαν ενημερωμένα οικονομικά στοιχεία ή προσωπικές εγγυήσεις των φορέων τους. Ακόμη συχνές ήταν και οι παρατυπίες ή παραλείψεις στα συμβατικά έγγραφα των δανείων, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις εταιρειών που δεν τήρησαν τους όρους των εγκριτικών αρχών.
Η σωρεία τέτοιων παρατυπιών εξέθεσε την Λαϊκή σε αυξημένους κινδύνους, καθώς το συνολικό ποσό των χορηγήσεων αντιστοιχούσε στα τέλη του 2007 στο 130% της κεφαλαιακής βάσης της τράπεζας.

Τα δάνεια προς τη MIG

Μόνο ο Ομιλος MIG του Βγενόπουλου έλαβε χρηματοδότηση 30 εκατ. για αγορά μετοχών της κυπριακής εταιρείας Cyprus Tourism and Development (ιδιοκτήτρια του κυπριακού Hilton), 28,5 εκατ. για αγορά των μετοχών της κυπριακής εταιρείας Christis Dairies, 19 εκατ. για αγορά μετοχών της Λητώ Συμμετοχών, ενώ μέσω της Vivartia (θυγατρική της MIG) έλαβε 4 εκατ. για επενδυτικούς σκοπούς χωρίς εξασφαλίσεις, και μέσω του θεραπευτηρίου «Υγεία» (επίσης θυγατρική της MIG) 220 εκατ. για επενδυτικούς σκοπούς και κεφάλαιο κίνησης με εξασφάλιση ισόποση κατάθεση.

Τα συνολικά υπόλοιπα άμεσων χορηγήσεων του ομίλου της Marfin- Εγνατίας στις 31 Δεκεμβρίου 2008, προς τον όμιλο της MIG, τον όμιλο «Φ», τον όμιλο «Β», τον όμιλο «Κ», τον όμιλο «Π», το «Ι», την «Ε» και τον Φ.Σ. ανέρχονταν σε 1,8 δισ., από τα οποία 373 εκατ. (ποσοστό 20,7%) καλύπτονταν με δεσμευμένες καταθέσεις. 
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις η τιμολόγηση των χορηγήσεων ήταν χαμηλή σε σχέση με τον κίνδυνο που αναλάμβανε η τράπεζα.

Παραβίαση των όρων συνετής τραπεζικής πρακτικής

Το πόρισμα περιλαμβάνει ακόμα περιπτώσεις χορηγήσεων, στις οποίες είτε δεν τηρήθηκε η πιστωτική πολιτική της τράπεζας, είτε οι όροι και ο σκοπός της χορήγησης κρίθηκαν ασύμβατοι της συνετής τραπεζικής πρακτικής.
Μεταξύ αυτών, δάνεια συνολικού ύψους 83,3 εκατ. προς την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, αλλά και δάνεια 60 εκατ. στη Μονή Εμμαούς.

Αναλυτικά στοιχεία από το πόρισμα του 2009 (της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου και της Τράπεζας της Ελλάδας), στο ρεπορτάζ του Χρήστου Ιωάννου:

Και ενώ στην Κύπρο, οι δικαστικές αρχές έχουν ήδη ξεκινήσει τη διερεύνηση της υπόθεσης Λαϊκής και Τράπεζας Κύπρου για την απόδοση ποινικών ευθυνών, στην Ελλάδα οι τραπεζίτες παραμένουν στο απυρόβλητο.

Αν μάλιστα συγκρίνει κανείς την τρύπα των 5,8 δις του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου με εκείνη των 50 δις της Ελλάδας, μπορεί να αναρωτηθεί γιατί δεν έχουν δεσμευτεί ακόμα οι ελληνικές καταθέσεις.

Η δικαιολογία είναι απλή. Τα 5,8 δις (από τα οποία τα 4,5 δις χάθηκαν με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων) ήταν αρκετά για να διαλύσουν την κυπριακή οικονομία, καθώς το μέγεθος του τραπεζικού τομέα της ήταν 7 έως και 9 φορές μεγαλύτερο του ΑΕΠ της χώρας (που ανέρχεται στα 18 δις, έναντι των 183 δις του ελληνικού ΑΕΠ).

Στην πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση αδιαφόρησε για την Κύπρο, θεωρώντας πως η διάλυση της μικρής οικονομίας της δεν θα επηρέαζε στο βαθμό που θα μπορούσε να επηρεάσει μια άτακτη χρεωκοπία της Ελλάδας.

Κάπως έτσι τα λάθη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος παραμένουν ατιμώρητα, με τους ελέγχους του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να μην φέρνουν κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα.

Τα στοιχεία προέρχονται από τα άρθρα του Χρήστου Ιωάννου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία εδώ και εδώ