Του Κώστα Εφήμερου

Τι ενόχλησε τον Κατσανέβα

Σύμφωνα με την αγωγή του προς τον 21χρονο διαχειριστή της Wikipedia ο Θ. Κατσανέβας είχε στείλει ο ίδιος το βιογραφικό του για να αναρτηθεί στην δημοφιλή εγκυκλοπαίδεια. Ωστόσο όπως συμβαίνει με όλα τα λήμματα οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να τα τροποποιούν και οι αλλαγές που έγιναν δεν άρεσαν καθόλου στον πρώην βουλευτή.

Συγκεκριμένα η αναφορά που τον εξόργισε ήταν η εξής: «Το 1996, λίγο μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, πεθερού του Κατσανέβα (σ.σ. ο Θ.Κατσανέβας ήταν παντρεμένος με την κόρη του Α.Παπανδρέου, Σοφία), ανοίχτηκε η πρώτη ιδιόχειρη διαθήκη του, στην οποία τον χαρακτήριζε “όνειδος” για την οικογένεια και τον κατηγορούσε ότι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου».

Το απόσπασμα αυτό εμφανίζεται στην αγωγή αλλά από αυτή λείπει η συνέχεια «…χαρακτηρισμούς που η Σοφία Κατσανέβα απέδωσε σε τρίτους και όχι στον πατέρα της, ενώ κάποιοι δικαστικοί υποστήριξαν ότι η διαθήκη ήταν γνήσια αλλά όμως προχρονολογημένη».

Οι αναφορές του λήμματος στην Wikipedia είναι ισορροπημένες. Άλλωστε για την αναφορά παρατίθενται σειρά από άρθρα από το ΒΗΜΑ, τον Ριζοσπάστη και το protagon.gr, ΜΜΕ στα οποία ο πρώην βουλευτής δεν κατέθεσε ούτε ασφαλιστικά μέτρα, ούτε αγωγές. Το μόνο που έκανε ο συντάκτης στη Wikipedia ήταν η παράθεση δημοσιευμάτων άμεσα συνδεδεμένων με το λήμμα προς χάρη της πληρότητας. Αλλά για μια στιγμή, ποιος είναι αυτός ο συντάκτης;

Πώς βρήκε ο Κατσανέβας τον διαχειριστή της Wikipedia;

Ένα ενδιαφέρον ερωτηματικό είναι η ταυτοποίηση του συγκεκριμένου διαχειριστή από τον κύριο Κατσανέβα. Ο ίδιος δεν είχε δημόσια τα στοιχεία του, ωστόσο σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του μάθαμε ότι ο Θ.Κατσανέβας τον εντόπισε ήδη από το 2009 οπότε του έστειλε εξώδικο ζητώντας να διαγραφούν τμήματα του λήμματος. 

Διαβάζοντας την αγωγή δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ότι ούτε ο ίδιος ο βουλευτής αλλά ούτε και ο δικηγόρος που την συνέταξε είναι τζιμάνια στην διαχείριση πληροφορικών συστημάτων. Το δεκασέλιδο δικονομικό έγγραφο περιλαμβάνει μια σειρά από ανακρίβειες ξεκινώντας από τη θεμελιώδη: ακόμα και αν ο δικαστής των προσωρινών ασφαλιστικών διατάξει τον διαχειριστή να διαγράψει τις επίμαχες αναφορές, ο ίδιος δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Κάτι που θα έπρεπε ίσως να ξέρει ο κύριος Κατσανέβας αφού κοιτώντας το ιστορικό του λήμματος διαπιστώνουμε ότι μια σειρά από ανώνυμους λογαριασμού συχνά-πυκνά συνδέονται και διαγράφουν ότι ακριβώς ενοχλεί τον έλληνα πολιτικό. Μια πρόχειρη ματιά στο ιστορικό κάνει επίσης σαφές ότι η επαναφορά του άρθρου γίνεται από διάφορους διαχειριστές ενώ ο νεαρός που κατηγορείται για «δυσφήμιση» έχει πάνω από δύο χρόνια να ασχοληθεί με το επίμαχο λήμμα.

Η προσπάθειά μας να επικοινωνήσουμε με τον Θεόδωρο Κατσανέβα προκειμένου να μάθουμε πώς έφτασαν στα χέρια του τα προσωπικά στοιχεία του διαχειριστή της Wikipedia δεν είχε αποτέλεσμα. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η ίδια η Wikipedia, η οποία έχει αναλάβει τη νομική εκπροσώπηση του διαχειριστή, ουδέποτε δέχτηκε αίτημα άρσης απορρήτου, κάτι που θα  ήταν άλλωστε ιδιαίτερα δύσκολο αφού η νομοθεσία (ιδίως όπως αυτή ίσχυε όταν στάλθηκε το πρώτο εξώδικο) δεν επιτρέπει την άρση παρά μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις για κακουργηματικές πράξεις.

Αλλάζοντας την ιστορία

Ο Θεόδωρος Κατσανέβας στην αγωγή του ζητάει επίμονα να διαγραφεί η αναφορά της φράσης που περιέχει τον χαρακτηρισμό «όνειδος» για τον ίδιο όπως την κατέγραψε στην αμφισβητούμενη διαθήκη του ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ως πρόσθετο επιχείρημα αναφέρει τη νίκη του στη δικαστική μάχη με τον Σπύρο Καρατζαφέρη, ο οποίος στην εφημερίδα του επί πολλές ημέρες δημοσίευε στο πρωτοσέλιδο φωτογραφία του γράφοντας στη λεζάντα τη λέξη «όνειδος» παραπέμποντας στην αποστροφή της Διαθήκης Παπανδρέου.

Το αποκορύφωμα δε του επιχειρήματος έρχεται με την αναφορά «[ο διαχειριστής] γνώριζε καλώς την αντιδικία μου με τον Σπύρο Καρατζαφέρη και την έκβαση της σχετικής δίκης καθώς και την υπό εξέλιξη δίκη σχετικά με τη (μη) γνησιότητα της ως άνω διαθήκης, αλλά και τη θέση της ίδιας της εν διαστάσει συζύγου μου Σοφίας, θυγατέρας του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία είχε εκφέρει: “Οι χαρακτηρισμοί σε βάρος του συζύγου μου δεν εκφράζουν την πραγματική βούληση και μεγαλοψυχία του πατέρα μου Ανδρέα Παπανδρέου. Ποτέ και για κανέναν δεν μεταχειριζόταν τέτοιους χαρακτηρισμούς. Τους επιστρέφουμε στους εμπνευστές τους”».

Οι παραπάνω διατυπώσεις αφήνουν να εννοηθεί ότι η αναφορά «όνειδος» του Α.Παπανδρέου για τον Θ.Κατσανέβα βρίσκεται σε μια διαθήκη που αμφισβητείται ως πλαστή, κάτι που φέρεται να δέχτηκε το δικαστήριο στην υπόθεση Κατσανέβα εναντίον Καρατζαφέρη. Η αλήθεια είναι όμως κατά τι διαφορετική.

Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα της εποχής, γίνεται σαφές ότι κανένας δεν αμφισβητεί ότι η διαθήκη όντως γράφηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η δίκη ασχολείται μόνο με την γνησιότητα της διαθήκης στο πεδίο της χρονολογίας, δηλαδή αν είναι προχρονολογημένη ή όχι. Επιπλέον, η κόρη του Ανδρέα Παπανδρέου, Σοφία, ισχυρίζεται ότι κάποιοι άλλοι πίεσαν τον πατέρα της να γράψει τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, ο οποίος δεν συνάδει με το ήθος του ανδρός. Τέλος, το δικαστήριο που έκρινε ένοχο τον Σπύρο Καρατζαφέρη για συκοφαντική δυσφήμιση φαίνεται ότι δεν ασχολήθηκε με τη γνησιότητα της διαθήκης αλλά με το αν η εφημερίδα σκοπίμως δυσφημούσε τον Θεόδωρο Κατσανέβα.

Υπό το φως αυτών των λεπτομερειών, η αναφορά στη Wikipedia του αποσπάσματος που αφορούσε τον πρώην Βουλευτή όχι μόνο δεν είναι συκοφαντική αλλά πραγματικά προσφέρει (με αναφορές και ενεργούς συνδέσμους) στην εγκυκλοπαιδική γνώση της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας.

Κακό συνήθειο

Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο συχνή η προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ με καταθέσεις αγωγών. Ο Θεόδωρος Κατσανέβας ζητάει από έναν ενεργό πολίτη της κοινωνίας της πληροφορίας να του καταβάλει 200.000 ευρώ επειδή δεν του αρέσει ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζει η ιστορία. Δεν επιλέγει να ζητήσει το ποσό αυτό από τον Σταύρο Ψυχάρη, παρόλο που η αναφορά που υπάρχει στην Wikipedia προέρχεται από δημοσιογραφικό άρθρο του Βήματος.

Ο κύριος Κατσανέβας δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς λειτουργεί η μεγαλύτερη και δημοφιλέστερη εγκυκλοπαίδεια που βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Αναφέρει ψευδώς ότι το λήμμα είναι κλειδωμένο (κάτι που αποδεικνύεται και από το ιστορικό) ενώ επιμένει να ζητάει κάτι αδύνατο από έναν απλό διαχειριστή.

Η εκδίκαση των προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων θα γίνει το πρωί της Πέμπτης 13/2.