Του Κώστα Εφήμερου
Η γνώση των αγγλικών σε υψηλό επίπεδο είναι μάλιστα πολύ σημαντική ιδιαίτερα σε ειδικότητες που δεν υπάρχουν πανεπιστημιακά πτυχία αφού τα μόρια που προσφέρει ένα αναγνωρισμένο πτυχίο αγγλικών σε επίπεδο C2 μπορεί να είναι αρκετό για να σου προσφέρει μια θέση στο πάνω μέρος του πίνακα των αποτελεσμάτων.
Αμέσως μετά την δημοσιοποίηση της λίστας από την ICAP και την έναρξη της περιόδου κατά την οποία μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλλουν ενστάσεις ξεκίνησαν τα «καρφώματα». Μάλιστα όπως φαίνεται από την ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ και εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ, Μιχάλης Κουρουτός, οι καταγγελίες δεν έμειναν εντός της ΝΕΡΙΤ και του Ραδιομεγάρου.
Η ανακοίνωση του κυρίου Κουρουτού δεν έπεσε σαν βόμβα στα γραφεία μας αφού είχαν φτάσει και σε μας ανάλογες καταγγελίες. Από την δική μας έρευνα στις λίστες εμφανίζονται τουλάχιστον 20 περιπτώσεις υποψηφίων που φαίνεται να απόκτησαν αναγνώριση πτυχίου μόλις τους τελευταίους δύο μήνες από συγκεκριμένο ιδιωτικό οργανισμό Πιστοποίησης.
Επικοινωνήσαμε με το συγκεκριμένο πιστοποιητικό κέντρο και αναφέραμε το επιπλέον περίεργο στοιχείο που αφορά τον τόπο διεξαγωγής των εξετάσεων αφού όπως φαινόταν από τους τίτλους οι περισσότεροι παρόλο που ζούσαν στην Αθήνα επέλεξαν να εξεαστούν σε κέντρο της Βόρειας Ελλάδας. Η υπεύθυνη του εξεταστικού κέντρου μας διαβεβαίωσε ότι το κέντρο διατηρεί τα ηχητικά ντοκουμέντα των προφορικών εξετάσεων καθώς και τα γραπτά, ενώ όπως μάθαμε δεν είναι λίγες οι φορές που έχει διαπιστωθεί πλαστογραφία σε τίτλους σπουδών. Αφού για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων δεν ήταν δυνατό να ανταλλάξουμε πληροφορίες για συγκεκριμένα περιστατικά αποφασίσαμε να απευθυνθούμε σε αυτούς που θα έπρεπε να έχουν ελέγξει την γνησιότητα των πτυχίων.
Μετά από αρκετές προσπάθειες όμως διαπιστώσαμε ότι η ICAP, η οποία έλαβε 60.000€ για την διενέργεια αυτού του διαγωνισμού δεν έκανε κανέναν έλεγχο, παρά μόνο παραλάμβανε τους τίτλους σπουδών των ενδιαφερομένων. Αν όμως η ICAP που έχει το πλεονέκτημα της εμπειρίας δεν αναλαμβάνει την ταυτοποίηση των στοιχείων, τότε ποιος είναι υπεύθυνος; Το κράτος θα μπορούσε να βρει μια θυρίδα ή να αναθέσει την συγκέντρωση των στοιχείων σε μερικούς δημόσιους υπαλλήλους και να γλιτώσει τα 60.000€ αν το μόνο που έπρεπε να γίνει ήταν η συγκέντρωση σε φακέλους των εγγράφων που προσκόμισαν οι ενδιαφερόμενοι..
Όπως επισημαίνεται και στην ανακοίνωση του κυρίου Κουρουτού το ζήτημα είναι κατά πολύ σοβαρότερο και έχει να κάνει με το ποιος θα φυλάει τους φύλακες.
Πριν από λίγες ημέρες στην στήλη «Τυπολογίες» της εβδομαδιαίας εφημερίας «Το Παρόν» δημοσιεύτηκαν άλλες καταγγελίες που είχαν να κάνουν τους μεταπτυχιακούς τίτλους. Για την ακρίβεια από την καταμέτρηση των μορίων γινόταν σαφές ότι κάποιοι από τους υποψηφίους είχαν αναγνωρίσει μεταπτυχιακά χωρίς όμως να λαμβάνουν τα μόρια του κανονικού πτυχίου. Μια πρόχειρη έρευνα έδειξε όμως ότι κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο αφού η διαδικασία πιστοποίησης και αναγνώρισης των μεταπτυχιακών τίτλων απαιτεί την κατάθεση έγκυρου πτυχίου.
Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που είχε έρθει στο φως της δημοσιότητας η αντίστοιχη περίπτωση με τα ECDL όταν σε διαγωνισμό της ΔΤ οι «επείγουσες» εξετάσεις έγιναν θεσμός μετά από «ταχύρυθμα» μονοήμερα προγράμματα εκμάθησης υπολογιστών.
Αυτό που κρίνεται λοιπόν είναι η αξιοπιστία των ιδιωτικών φορέων που συχνά απλά αγοράζουν τα δικαιώματα καταξιωμένων ιδρυμάτων του εξωτερικού. Από τη στιγμή που το κράτος επιτρέπει χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο σε ιδιωτικές δομές να παρέχουν αναγνωρισμένη πιστοποίηση για το ΑΣΕΠ είναι φυσιολογικά να δημιουργηθούν παράλληλα και δομές εκμετάλλευσης του συστήματος. Για το λόγο αυτό πριν ακόμα επιτραπεί η λειτουργία αυτών των κέντρων πιστοποίησης θα έπρεπε να οριστούν οι κανόνες και το νομικό πλαίσιο της λειτουργίας τους που θα περιελάμβανε και ένα πολύ αυστηρό διοικητικό μηχανισμό επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση υπολειτουργίας.
Αλλά αυτά ακούγονται «αγγλικά» σε μερικούς υπευθύνους της κυβέρνησης.