«Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά»

Περισσότεροι από 400 Σύροι πρόσφυγες πραγματοποιούν καθιστική διαμαρτυρία από το μεσημέρι της Τετάρτης στο Σύνταγμα, ζητώντας την κινητοποίηση της κυβέρνησης για την εύρεση άμεσης λύσης και τον απεγκλωβισμό τους από το ιδιότυπο καθεστως ομηρίας που βιώνουν στη χώρα μας.

«Πάνω από ένα μήνα, πρόσφυγες – μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά – ζουν άστεγοι στο Πεδίον του Άρεως», δήλωσε χθες ένας από τους πρόσφυγες στον Μάκη Συνοδινό και τη Ναυτεμπορική.

Σε χθεσινές δηλώσεις του στο left.gr (βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας), πρόσφυγας από τη Συρία εξήγησε αναλυτικά τις αιτιάσεις των συμπατριωτών του:

Χρειάζομαστε στέγη, τροφή και δουλειά. Καταλαβαίνουμε πως τα πράγματα εδώ στην Ελλάδα είναι δύσκολα, για αυτό θέλουμε να μας επιτρέψετε να φύγουμε προς την Ευρώπη, με τα χαρτιά μας, αλλά νόμιμα. Μας δώσατε ένα χαρτί με το οποίο πρέπει να φύγουμε από τη χώρα μέσα σε έξι μήνες, αλλά με αυτό το χαρτί δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε. Θέλουμε κάποιο χαρτί να φύγουμε. Ερχόμαστε εδώ και χάνουμε δικούς μας ανθρωπους στη διαδρομή. Παρακαλούμε πολύ το ελληνικό κράτος και όλα τα ευρωπαϊκά κράτη να μας δουν σαν ανθρώπους, όπως είναι και οι ίδιοι. Κάντε κάτι για μας.

Οι Σύροι έχουν κατορθώσει να προφυλάξουν για τρεις ολόκληρες μέρες τη διαμαρτυρία τους, δείχνοντας τον απόλυτο σεβασμό τους στο χώρο και ενημερώνοντας όποιον περαστικό το επιθυμεί για τους λόγους που προχώρησαν σε αυτή τη δράση. Πέρα από μία ενόχληση χθες το βράδυ, η οποία δεν πήρε συνέχεια έπειτα και από παρέμβαση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, η αστυνομία παρακολουθεί από κοντά τη διαμαρτυρία, χωρίς να παρεμβαίνει.

Οι ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων αρκετές γυναίκες, αλλά και μικρά παιδιά, είναι ιδαίτερα αυξήμενες, αν αναλογιστούμε και το κρύο που έχει αρχίσει να δυναμώνει. Σύμφωνα με τα όσα μας είπε ένας από τους προσφύγες, σήμερα ήρθαν δύο μεγάλες σακούλες με τρόφιμα. Αλληλέγγυος κόσμος προσπαθεί να συνεισφέρει, αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού των προσφύγων, τα τρόφιμα δίνονται κατά προτεραιότητα στα παιδια και σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν.

Αξίζει να σημειώθει πως, για την ώρα, η παρουσία Αθηναίων στη διαμαρτυρία είναι εξαιρετικά περιορισμένη, αναλογικά με τη δυναμική αλλά και τα αιτήματά της. Πέρα από την παρουσία μας, οι πρόσφυγες χρειάζονται κουβέρτες και τρόφιμα.

Η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να μπεί στην εγχώρια και ευρωπαϊκή ατζέντα

Το καθεστως ομηρίας που βιώνουν οι πρόσφυγες στις χώρες υποδοχής της ΕΕ θα έπρεπε – από καιρό – να έχει απασχολήσει την εγχώρια και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης αποδεικνύουν, άλλωστε, εκατοντάδες αναφορές ΜΚΟ και διεθνών οργανισμών εδώ και χρόνια. Το πρόβλημα, ωστόσο, κουκουλώνεται επιμελώς, με πολιτικές αστυνόμευσης και εξαναγκαστικής κράτησης, που πέρα από το τεράστιο ανθρωπιστικό τους κόστος, δεν δίνουν απολύτως καμία λύση.

Όπως η «ασφάλεια» στον Έβρο συνοδεύτηκε απο ναυάγια στο Αιγαίο, έτσι και τα κέντρα κράτησης δεν κάνουν τίποτα αλλό παρά να στοιβάζουν ανθρώπους, που ούτε μπορούν να απελαθούν, ούτε μπορούν να «πείσουν» τους συμπατριώτες τους, που κινδυνεύουν στη χώρα τους, να «μην πατήσουν το πόδι τους» στην Ευρώπη.

Το θεσμικό παράλογο, μάλιστα, είναι τέτοιο, που αναγκάζει πρόσφυγες, που δεν επιθυμούν να μείνουν στην Ελλάδα, να στερούνται κάθε δικαίωμα που απορρέει από τη διεθνή προστασία, ακριβώς επειδή αίτηση ασύλου στην Ελλάδα σημαίνει και παραμονή στην Ελλάδα. Ακόμη και αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν, ακόμη και αν η χώρα υποδοχής αποδεικνύει πως δεν μπορεί να τους προσφέρει όσα το διεθνές δίκαιο ορίζει.

Ο νόμος που έρχεται να προστατεύσει τον πρόσφυγα, στην πραγματικότητα τον εγκλωβίζει σε ένα καθεστώς ανασφάλειας και περιορισμών.