Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του προσωπικού ιστολογίου του Πολ Μέισον, η Ελλάδα –και η υπόλοιπη Ευρώπη- ίσως να πρέπει να συνηθίσει σε μια κυβέρνηση στην οποία θέσεις-κλειδιά κατέχει το αριστερό κόμμα. 


 
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές, αναφέρεται στο δημοσίευμα. Θα ζητήσει από την ΕΕ να διαγράψει το μισό από το χρέος της χώρας και η ΕΚΤ να γίνει ο δανειστής ύστατης στιγμής για την Ελλάδα τα επόμενα 60 χρόνια. «Το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα υποχωρήσει από το 5% του ΑΕΠ στο 2%», δηλώνει ο Γ. Σταθάκης. Θα προσπαθήσει να τοποθετηθεί μαζί με το ισπανικό Podemos και το γερμανικό αριστερό κόμμα, στο πλαίσιο του ευρύτερου κινήματος κατά της λιτότητας στην ευρωζώνη.
 
«Και τι θα γίνει εάν οι Ευρωπαίοι αρνηθούν;», ρωτάει τον Γ. Σταθάκη ο Βρετανός δημοσιογράφος. «Ο Γ. Σταθάκης χαμογελώντας δηλώνει ότι η ΕΕ λειτουργεί βάσει καταστατικού και κανονισμών. Δεν νομίζω ότι η ΕΚΤ θα σταματήσει τη χρηματοδότηση στις ελληνικές τράπεζες για λόγους πολιτικής ευνοιοκρατίας», σημειώνεται στο δημοσίευμα.
 
Μιλώντας ο Πολ Μέισον στην εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ, Άννα Ασημακοπούλου, τονίζει πως η Α. Ασημακοπούλου επισήμανε ότι «ο φόβος είναι πραγματικός. Δεν πρόκειται για μια συνωμοσία της κυβέρνησης προκειμένου να δημιουργήσει ανησυχίες στους Financial Times, τους New York Times, σε χρηματιστηριακούς αναλυτές και σε τραπεζίτες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ενημέρωσε τις αγορές στο Λονδίνο, υπήρξε φόβος».
 
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου προς τον Γ. Σταθάκη για το ποιος θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ότι «η κυβέρνηση θα δημιουργήσει το πλαίσιο και θα διευρύνει τις δημόσιες επενδύσεις, αλλά ως εκεί. Ο ιδιωτικός τομέας θα δημιουργήσει τις περισσότερες θέσεις εργασίας», δήλωσε.
 
Επίσης, στο ερώτημα «γιατί ο ιδιωτικός τομέας να επενδύσει σε μια χώρα όπου το υπουργείο Οικονομικών διαχειρίζονται μαρξιστές καθηγητές», ο Γ. Σταθάκης απάντησε πως πιστεύει ότι η αριστερή είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αναβιώσει την ανάπτυξη ξανά στην Ελλάδα. Στο παρασκήνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσπαθήσει να δημιουργήσει γέφυρες με τις αγορές και ενώ κάποιες προσπάθειες δεν απέδωσαν, «ο Γ. Σταθάκης σαφώς προσπαθεί να μεθοδεύσει μια ομαλή μετάβαση μεταξύ της λιτότητας και της μη λιτότητας».