Τα αρχεία που διέρρευσαν περιλαμβάνουν πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς που φιλοξενούσαν πάνω από 100 δισ. δολάρια ΗΠΑ, τα οποία συνδέονταν με 106.000 πελάτες της HSBC από ολόκληρο τον πλανήτη.
 
Υπάρχουν οι ονομαστικοί λογαριασμοί των πελατών μιας ελβετικής τράπεζας, οι οποίοι συνδέονται με το πρόσωπο του καταθέτη και αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Υπάρχουν οι μυστικοί λογαριασμοί, αυτοί όπου ο πραγματικός καταθέτης κρύβεται πίσω από μία offshore εταιρεία, η οποία δεν φαίνεται ότι του ανήκει καθώς έχει βάλει κάποιον αχυράνθρωπο ως διευθυντή, και η οποία offshore είναι η κάτοχος του τραπεζικού λογαριασμού. 
 
Και υπάρχουν και οι σούπερ απόρρητοι τραπεζικοί λογαριασμοί: σε αυτούς το όνομα του καταθέτη έχει αντικατασταθεί από έναν αριθμό ή συνδυασμό αριθμών και γραμμάτων. Πολλές φορές οι υπάλληλοι της τράπεζας που χειρίζονται αυτόν τον αριθμημένο λογαριασμό δεν γνωρίζουν καν ποιο είναι το συνδεόμενο πρόσωπο, καθώς οι συνδέσεις των ονομάτων με τους αριθμούς βρίσκονται καλά κρυμμένες και κρυπτογραφημένες σε άλλον υπολογιστή, στον οποίο ελάχιστοι έχουν πρόσβαση.
 
Ο Ερβέ Φαλσιανί, ο πρώην υπάλληλος της HSBC που απέσπασε τα στοιχεία από το παράρτημα της Γενεύης, κατάφερε να πάρει και αυτά που αφορούσαν τους αριθμημένους λογαριασμούς – το άβατο της τραπεζικής μυστικότητας, όπως έχουν χαρακτηριστεί από ειδικούς των γαλλικών Αρχών, που επεξεργάστηκαν τα δεδομένα και κατάφεραν να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ και να βρουν ποια ήταν τελικά τα πραγματικά ονόματα πίσω από τους αριθμούς.
Από τους 771 αριθμημένους λογαριασμούς ελληνικού ενδιαφέροντος, που εντόπισαν Τα Νέα, οι 430 εμφανίζονταν κάποια στιγμή να έχουν καταθέσεις. Οταν ο Φαλσιανί απέσπασε τα στοιχεία από το δίκτυο της HSBC και τα έκρυψε σε κάποιους απομακρυσμένους υπολογιστές -διαδικασία που φέρεται να ξεκίνησε εντός του 2007- ενεργοί ήταν οι 238. 
 
Οι υπόλοιποι είχαν κλείσει κατά κύριο λόγο είτε επειδή πολύ απλά είχαν αποσυρθεί οι καταθέσεις είτε επειδή είχαν μεταφερθεί τα ποσά σε άλλους λογαριασμούς που συνδέονταν με οφσόρ έτσι ώστε να αποφευχθεί ο φόρος του 15% επί των τόκων των καταθέσεων που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2005 βάσει της σχετικής φορολογικής συμφωνίας μεταξύ ΕΕ – Ελβετίας.