Στην επιστολή γίνονται συγκεκριμένες καταγγελίες για τις χρονίζουσες ελλείψεις στην Μ.Τ.Ν. του «νέου» Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Κέρκυρας που αφορούν την υποστελέχωση και την εξειδίκευση του ιατρικού προσωπικού αλλά και την έλλειψη εξοπλισμού που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των νεφροπαθών στην Κέρκυρα.

Η εικόνα που σχηματίζει η επιστολή είναι αποκαρδιωτική. Ένα νοσοκομείο σε ένα νέο κτήριο που δεν διαθέτει όχι απλά την υλικοτεχνική υποδομή αλλά ούτε καν τα απαραίτητα για την πρόσβαση σε άτομα με ειδικές ανάγκες, αποδεκατισμένο προσωπικό το οποίο αναγκάζεται να δουλεύει διπλοβάρδιες για να εξυπηρετήσει τους ασθενείς και αδυναμία συνταγογράφησης των απαραίτητων φαρμάκων. Η ανθρωπιστική κρίση που θέλει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση μπορεί να ξεκινήσει από εδώ.
 
Ποιο συγκεκριμένα στην επιστολή αναφέρεται ότι:

  • Μετά τη συνταξιοδότηση και του διευθυντή της κλινικής τους ασθενείς εξυπηρετούν μη ειδικευμένο προσωπικό, συχνά με τον μόνο ειδικευμένο να βρίσκεται εκτός νοσοκομείου.
  • Δεν υπάρχουν στην μονάδα αρκετές ειδικευμένες νοσηλεύτριες. Η προϊσταμένη αναγκάζεται να κάνει βάρδιες και στο νοσηλευτικό προσωπικό οφείλονται πάνω από 1000 ημέρες αδειών και 300 ρεπό.
  • Συχνά υπάρχει ένας νοσοκόμος-τραυματιοφορέας για να καλύψει ολόκληρο το νοσοκομείο με αποτέλεσμα η μετακίνηση των ασθενών να γίνεται από συγγενείς και ταξιτζίδες.
  • Το νέο νοσοκομείο παρά το νέο του κτήριο δεν έχει την απαιτούμενη υποδομή για την εξυπηρέτηση ατόμων με ειδικές ανάγκες!
  • Υπάρχει τέτοια δυσκολία στη συνταγογράφηση των φαρμάκων καθώς δεν υπάρχει γιατρός του ΕΟΠΠΥ στο νησί. Οι ασθενείς αναγκάζονται να μεταβαίνουν στα Ιωάννινα και την Αθήνα, ενώ πολλές φορές εξωθούνται στο να πληρώνουν ιδιώτες γιατρούς.