Η ΜΚΟ φέρεται να εισέπραξε παρανόμως περισσότερα από εννέα εκατομμύρια ευρώ για να αποναρκοθετήσει σε Βοσνία, Ιράκ και Λίβανο ενώ ο Ρόντος ως επικεφαλής της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠΕΞ ήταν ο υπεύθυνος για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ.
Έπειτα από το βούλευμα του συμβουλίου Εφετών της Αθήνας για της ΜΚΟ «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης», στο εδώλιο των κατηγορουμένων στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων θα βρεθούν οι Κωνσταντίνος Τζεβελέκος, Αλέξανδρος – Γεώργιος Ρόντος, Νικόλαος Τσαμαδός, Νικόλαος Μπαζας, Ευάγγελος Ρηγάκος, Αφροδίτη Κωστογιάννη – Κόκκορη, Γεωργία Λυμπέρη, Μαρία – Αναστασία Μακρυνιώτη.
 
Σύμφωνα με το βούλευμα, οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να δικαστούν για το αδίκημα της απάτης από κοινού κατ” εξακολούθηση με σκοπό να προσποριστούν παράνομο περιουσιακό όφελος προκαλώντας ζημιά σε βάρος του δημοσίου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.
Όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, η χρηματοδότηση της συγκεκριμένης ΜΚΟ έγινε χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων του νόμου, εγκρίσεις οικείων πρεσβειών, σύνταξη εκθέσεων προόδου του έργου κ.λπ., αλλά και χωρίς ουσιαστική οικονομική συμμετοχή της ίδιας της ΜΚΟ κατά παράβαση της νομοθεσίας, καθώς δεν επρόκειτο για ανθρωπιστική βοήθεια, ώστε να δικαιολογείται χρηματοδότηση έργου στο 100% του κόστους του. Τα κονδύλια διατέθηκαν την περίοδο από το 2000 ως το 2004 και φέρονται να διατέθηκαν σε άλλους σκοπούς.
 
Υπενθυμίζεται ότι ο Α. Ρόντος, είχε αφεθεί ελεύθερος μετά την απολογία του με εγγύηση 50.000 ευρώ. Αρνούμενος τις κατηγορίες είχε υποστηρίξει ότι ο ρόλος του ως γενικός διευθυντής της υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών δεν περιελάμβανε τον έλεγχο της νομιμότητας των δικαιολογητικών για την έγκριση των χρηματοδοτήσεων αλλά ο ρόλος του ήταν πολιτικός και συγκεκριμένα «αφορούσε τη συνεργασία μου με τους αντίστοιχους διεθνείς φορείς και οργανισμούς ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με την ανάληψη των υποχρεώσεων της χώρας μας για την παροχή βοήθειας σε αναπτυσσόμενες και υπό μετάβαση χώρες μετά την ένταξη της Ελλάδος ως κράτος μέλος του ΟΟΣΑ, λόγω της μεγάλης εμπειρίας μου σε θέματα διεθνούς διπλωματίας και άσκησης εξωτερικής πολιτικής». Μάλιστα, «δείχνοντας» την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών δηλαδή τους Γιώργο Παπανδρέου και Ανδρέα Λοβέρδο επεσήμανε ότι οι αποφάσεις για τη λειτουργία και το νομικό πλαίσιο των ΜΚΟ είχαν ληφθεί σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, ακριβώς επειδή συνδέονταν με την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας.