Παύλος Κιρκασίδης

«Δεδομένης της μοναδικής ιστορικής σημασίας του κτιρίου και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε συζητήσεις που θα θέσουν τις νομικές βάσεις που θα επιτρέψουν την κατάσχεσή του», δήλωσε συγκεκριμένα ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών, Karl-Heinz Grundboeck.

Η κυβέρνηση φοβάται πως σε περίπτωση που αγοραστεί από οπαδούς του «εθνικοσοσιαλισμού» θα αποτελέσει πόλο έλξης αλλά και σημείο αναφοράς για χιλιάδες ακραία στοιχεία δίνοντας έτσι μια ακόμη ώθηση στον νεοναζισμό που ούτως ή άλλως σωβεί στη χώρα.

Τα σχέδια για αναγκαστική κατάσχεση εκτιμάται πως θα περιλαμβάνουν σχετική αποζημίωση προς τον σημερινό ιδιοκτήτη της, σε ένα τίμημα ωστόσο το οποίο θα καθοριστεί μέσα από συζητήσεις, τον κύριο λόγο των οποίων θα έχει το Αυστριακό Κράτος και σε καμία περίπτωση με όρους «ελεύθερης αγοράς».

Στο συγκεκριμένο οίκημα και στις 20 Απριλίου του 1889 γεννήθηκε το ον με το όνομα «Αδόλφος Χίτλερ», το οποίο αργότερα εμέλλετο να πνίξει στο αίμα όλη την υφήλιο και να γίνει ένα από τα πλέον μισητά πρόσωπα σε όλη την Ιστορία της ανθρωπότητας. 

Το 1937 και μετά από διαταγή του ίδιου του Χίτλερ, αποτέλεσε… ιστορικό μνημείο το οποίο βρισκόταν υπό την προστασία και φροντίδα του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, αφού αγοράστηκε με χρήματα της ίδιας της ναζιστικής κυβέρνησης.

Αφού επέστρεψε στην οικογένεια Pommer το 1952 και το 1977 σε κληρονόμους της. Από το 1972 το Αυστριακό Κράτος το χρησιμοποίησε ως Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας για άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά μέχρι το 2011 που έπαψε να λειτουργεί, λόγω της άρνησης των ιδιοκτητών της να προχωρήσουν σε μετατροπές και εργασίες που θα βελτίωναν την προσβασιμότητα των κινητικά αναπήρων.

Μετά από αυτό η Αυστριακή Κυβέρνηση άρχισε μαραθώνιο προσπαθειών για να μπορέσει προχωρήσει στην κανονική αγορά του, κάτι το οποίο ωστόσο δεν τελεσφόρησε, με αποτέλεσμα, πέντε χρόνια μετά, να αναγκαστεί να δρομολογήσει διαδικασία κατάσχεσης.