Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
Παρακολουθώντας μια τέτοια μπάντα να παίζει live νιώθεις σαν να ‘σαι καλεσμένος σε ένα πριβέ jam session με τον φοβερό σαξοφωνίστα, Jared Tankel, να είναι από την αρχή του show αυτός που έδινε τον τόνο που ένωνε όλα τα μέλη- μιλάμε για 8 άτομα επί σκηνής πλήρως συγχρονισμένα όσο και στην ηχογράφηση. Παίζοντας tunes από τους προηγούμενους αλλά και από τον τελευταίο και σκοτεινότερο δίσκο τους, οι Budos έκαναν τη δίωρη performance τους να μοιάζει σαν μια αδιάσπαστη στιγμή, γιατί απλά και μόνο όλοι –πάνω και κάτω από τη σκηνή- περνούσαν τόσο καλά. Ήταν ένα πάρτι και μας το θύμιζαν ρουφώντας μπύρες σε κάθε παύση τους.
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε να πούμε και για τη μορφάρα που δέσποζε ανάμεσα στη μπάντα, τον Foder, το μπασίστα τους. Αν τα πνευστά είναι το κεφάλι των Budos, και η κιθάρα, τα πλήκτρα και τα κρουστά το σώμα τους, τότε ο Foder μάλλον είναι το μαύρο πνεύμα της metal που αιωρείται στο πηδάλιο όλου του εγχειρήματος. Αεικίνητος, πλησιάζοντας καθέναν από την μπάντα και προτάσσοντας το μπάσο του στο κοινό, βάζει τα θεμέλια του αυτής της απίστευτης μουσικής μίξης που ακούσαμε για πρώτη φορά live στην Αθήνα.
Και είναι μια μίξη υπνωτική που μας πήγε κάπου στα 70s ανάμεσα σε ροκάδες που έστριβαν τσιγάρα πάνω σε βινύλια. Γέμισαν το κατάμεστο Gagarin με βρώμικες γκρούβες προκαλώντας τους περισσότερους να χορέψουν και τους υπόλοιπους να χάσκουν απολαμβάνοντας μια μπάντα μοναδική.
PS: Οι Chickn ήταν πολύ καλοί. Ήταν η σωστότερη επιλογή για το opening act μιας τέτοιας βραδιάς γιατί έχουν κάτι από αυτήν την τρέλα που χρειάζεται για να παίξεις ψυχεδέλεια. Επιφυλασσόμαστε για το μέλλον, όταν θα τους δούμε ξανά σε δικό τους live.