Η Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε ότι θέλει να απαγορεύσει την μπούρκα, το ολόσωμο ενιαίο ύφασμα που φορά κάποιο μέρος των μουσουλμάνων γυναικών, προκειμένου να «αποτρέψει τη δημιουργία παράλληλων κοινωνιών» ενώ ετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα για τέταρτη θητεία ως αρχηγός της γερμανικής κυβέρνησης.

«Στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, η οποία είναι φυσικά ζωτικής σημασίας για να συνυπάρχουμε, πρέπει να δείχνουμε τα πρόσωπά μας», είπε στο ετήσιο συνέδριο του χριστιανοδημοκρατικού κόμματός της, CDU, στην πόλη Essen, συμπληρώνοντας ότι, «Η μπούρκα δεν είναι αποδεκτή στη χώρα μας» και «πρέπει να απαγορευτεί οπουδήποτε είναι νομικά δυνατόν».

Η Μέρκελ επανεκλέχθηκε επικεφαλής του CDU και στις εκλογές, που είναι προγραμματισμένες να γίνουν μέσα στο 2017, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ακροδεξιό AfD, το οποίο διατείνεται ότι «το Ισλάμ δεν είναι συμβατό με το Σύνταγμα» και κάλεσε, το Μάιο, για απαγόρευση των μιναρέδων και της μπούρκας, κεφαλαιοποιώντας την άγνοια και το φόβο, σε μια χώρα όπου το 5% του συνολικού πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι.

Η Γερμανία αναμένεται να δεχτεί συνολικά, μέχρι το τέλος του έτους, 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες και παρά την πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εφάρμοσε για λίγο το 2015, η κυβέρνηση έπειτα δυσχέρανε την απόκτηση ασύλου και αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη της συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, εγκλωβίζοντας τους πρόσφυγες στη Ελλάδα ή στέλνοντας τους πίσω στην Τουρκία, η οποία κρίθηκε ως «ασφαλής» χώρα.

Σύμφωνα, βέβαια, με δημοσίευμα του Spiegel, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από εμπόλεμες ζώνες αλλά και από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αντίστοιχα, αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τις γερμανικές επιχειρήσεις, που αντιμετωπίζουν έλλειψη εργατικών χεριών, τα κοινωνικά ταμεία και την οικονομία συνολικά. Ο πληθυσμός της Γερμανίας γερνάει επικίνδυνα ενώ η χώρα κατέχει την πρώτη θέση σε υπογεννητικότητα και δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι πόρτες άνοιξαν για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως μια «ένεση» στην εγχώρια οικονομία, όπως άλλωστε επιθυμούσαν και οι Γερμανοί επιχειρηματίες και βιομήχανοι.

Η προώθηση της πολιτικής που απαγορεύει την μπούρκα μεγαλώνει στην Ευρώπη αφού, σύμφωνα με την Independent, παρόμοια απαγόρευση ψηφίστηκε στην Ολλανδία που αφορούσε στις δημόσιες συγκοινωνίες, τα σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, για να ακολουθήσουν το Βέλγιο, η Βουλγαρία και η Ελβετία.

Πρωτοπόρος έχει υπάρξει η Γαλλία, όπου απαγορεύεται η επίδειξη θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους και, ακόμα, έχει εξαλειφθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα η διδασκαλία των θρησκευτικών ως ξεχωριστό μάθημα.

Αναλυτές, όμως, προειδοποιούν ότι αυτή η κοινωνική περιθωριοποίηση είναι που θρέφει τελικά τον εξτρεμισμό και οι ευρωπαϊκές χώρες θα έπρεπε να εστιάζουν στην ενσωμάτωση των προσφύγων και την υγιή συνύπαρξη, σεβόμενες τα διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά, και όχι στη «βίαιη» ομογενοποίηση που μπορεί να οδηγήσει στην απομόνωση, τη στοχοποίηση και τον εν δυνάμει κοινωνικό αναβρασμό.
 

«Ο ακροδεξιός λόγος γίνεται κοινή λογική»

 
Ο διευθυντής του European Alternatives και αναλυτής, Lorenzo Marsili, σε πρόσφατη συζήτηση με το TPP, περιέγραφε την εμπειρία που είχε όταν βρέθηκε σε κοινό τηλεοπτικό πάνελ με την Marie Le Pen, σε ιταλικό κανάλι: «Ήταν σοκαριστικό να βλέπεις πώς ο ρατσιστικός λόγος έχει κανονικοποιηθεί στις ευρωπαϊκές χώρες, στην Αμερική αλλά και σε μερικές χώρες της Ασίας. Αν μιλάς για αντι-ρατσισμό και αναδιανομή του πλούτου, για παράδειγμα, θα σου βάλουν την ταμπέλα του 'εξτρεμιστή' ενώ αν έχεις μια ακροδεξιά, φασιστική τοποθέτηση είσαι πλέον 'κανονικός'. Ως ένα βαθμό, ευθύνεται η Αριστερά που δεν προσφέρει μια εναλλακτική προοπτική. Ως αποτέλεσμα, η δεξιά και η ακροδεξιά σπρώχνουν το δημόσιο λόγο όλο και δεξιότερα, χωρίς να υπάρχει ένας στιβαρός αντίλογος. Αυτός ο ακραίος λόγος από τη δεξιά τείνει να καθιερωθεί ως η 'κοινή λογική'».


 
Με τη Γερμανία να κοιτά προς τις κάλπες με ένα ακροδεξιό κόμμα στην αρένα, στη Γαλλία τη Λεπέν να θεωρείται φαβορί, έναν αυστριακό ακροδεξιό υποψήφιο να βγαίνει δεύτερος στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, το ιταλικό «Όχι» στο δημοψήφισμα να θέλει να το καρπωθεί η ακροδεξιά του Σαλβίνι, την Ουγγαρία να υψώνει τείχη εναντίον των μεταναστών, όπως και το γερμανικό Μόναχο όπου οι κάτοικοι οχυρώνονται απέναντι στα ανήλικα προσφυγόπουλα, την Ελλάδα να έχει ως τρίτο κόμμα την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και τον κατάλογο να συνεχίζεται, μήπως να ξανασκεφτούμε το ποια «ευρωπαϊκή ταυτότητα» εξυπηρετεί η απαγόρευση του διαφορετικού και η ποινικοποίηση της ελευθερίας της έκφρασης στη δημόσια σφαίρα;