Σε έναν υπολογισμό-επιβεβαίωση της σχετικότητας του χρόνου προχώρησε επιστημονική μελέτη, που διαπιστώνει πως η Γη περιστρέφεται όλο και πιο αργά, με συνέπεια η διάρκεια της ημέρας στον πλανήτη να μεγαλώνει κατά, σχεδόν, δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα που περνάει.
@NASA
Σύμφωνα με τη βρετανική επιστημονική μελέτη, που βασίσθηκε στην ανάλυση αστρονομικών δεδομένων για μια περίοδο σχεδόν 3.000 ετών, ο πλανήτης σταδιακά «κατεβάζει στροφές», γι' άλλωστε ο δορυφόρος μας, η Σελήνη, απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Ο ρυθμός επέκτασης της μέρας ασφαλώς είναι πολύ αργός και έτσι το γεγονός περνάει απαρατήρητο από τους ανθρώπους.
Η Γη σχηματίστηκε από ένα περιστρεφόμενο νέφος σκόνης και αερίου πριν από 4,5 δισ. χρόνια, όμως, σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες, το κρίσιμο σημείο ήταν όταν ένα αντικείμενο στο μέγεθος του Άρη συνετρίβη στην επιφάνειά της, γεγονός που δημιούργησε και το «υλικό» από το οποίο δημιουργήθηκε το φεγγάρι. Πριν τη σύγκρουση με το αντικείμενο, ενδεχομένως η μία ημέρα στη γη να διαρκούσε ακόμα και 6 ώρες.
Για να μεγαλώσει ωστόσο η μέρα κατά μια ώρα και το 24ωρο να γίνει 25ωρο, θα πρέπει να κάνουμε αρκετή υπομονή, καθώς σύμφωνα με τη μελέτη, κάτι τέτοιο θα συμβεί σε περίπου δύο εκατομμύρια αιώνες.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Proceedings of Royal Society A» της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με τον Guardian, μελέτησαν ιστορικές περιγραφές για εκλείψεις και άλλα ουράνια φαινόμενα που συνέβησαν από το 720 π.Χ. μέχρι σήμερα. Μεταξύ άλλων, έλαβαν υπόψη τους βαβυλωνιακές πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή, ελληνικά κείμενα όπως την «Αλμαγέστη» του Πτολεμαίου, κινεζικά, αραβικά, ευρωπαϊκά μεσαιωνικά κ.ά.
Με τη βοήθεια υπολογιστή, οι επιστήμονες υπολόγισαν πού και πότε οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν δει στον ουρανό συγκεκριμένα συμβάντα, αν η περιστροφή της Γης ήταν σταθερή και η μέρα δεν μεγάλωνε αργά.
«Ακόμη κι εάν οι παρατηρήσεις είναι αργές, μπορούμε να δούμε μια σταθερή διαφορά μεταξύ των υπολογισμών και όπου και όταν οι εκλείψεις ήταν πραγματικά ορατές» δήλωσε ο αστρονόμος της ομάδας, Λέσλι Μόρρισον. «Αυτό σημαίνει πως η γη βρίσκεται σε διαφορετική κατάσταση περιστροφής» συμπληρώνει.
Τελικά, εκτίμησαν ότι κατά μέσο όρο η μέση ηλιακή μέρα μεγαλώνει κατά 1,8 χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα. Ο ρυθμός αυτός δεν είναι απολύτως σταθερός, αλλά εμφανίζει διακυμάνσεις με το πέρασμα του χρόνου για λόγους που δεν είναι πλήρως κατανοητοί.