της Τζένης Τσιροπούλου

«Δεν μπορούσε ούτε να φυσήξει τη μύτη του χωρίς να 'ηθικολογήσει' για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η βιομηχανία χαρτομάντιλων», έλεγε ο Cyril Connolly για τον George Orwell, για τα χρόνια που ο συγγραφέας της Φάρμας των Ζώων και του 1984 εργαζόταν ως δημοσιογράφος στην Observer.

Δεν έχει καμία σημασία αν οι δημοσιογράφοι του ThePressProject αγαπάμε όλοι εξίσου τον George Orwell. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η δημοσιογραφία στην οποία πιστεύουμε, προσβλέπουμε, αλλά χωρίς εσένα δεν μπορούμε να την υλοποιήσουμε, είναι αυτή η δημοσιογραφία του Orwell: αυτή που βλέπεις ένα χαρτομάντιλο και θέλεις να γράψεις ρεπορτάζ για τις συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την παιδική εργασία, τους μετανάστες και τη δημόσια υγεία.

Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά τα ρεπορτάζ που αφορούν τη ζωή μας, την υγεία μας, τις κοινωνίες μας που βρίσκονται σε διαρκείς μεταμορφώσεις, αλλά και τα διεθνή δρώμενα, ώστε να μπορούμε ως πολίτες να «ενώνουμε τις τελείες», χρειάζονται άνθρωποι και οικονομικοί πόροι.

Οικονομικοί πόροι που -σε αντίθεση με την κυρίαρχη και επιβεβλημένη δημοσιογραφική κουλτούρα- θα αξιοποιούνται στο έπακρον για να κάνουμε ρεπορτάζ που θα αντανακλούν τα προβλήματα, τους προβληματισμούς και τις διεκδικήσεις όλων των κοινωνικών ομάδων, με έμφαση σε αυτές που είναι παραγκωνισμένες και άφωνες. 

Οικονομικοί πόροι που -σε αντίθεση με τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς που τα περισσότερα Μέσα απαιτούν για να «βγει η είδηση»- θα μας δίνουν το χρόνο για να κάνουμε δημοσιογραφία του δρόμου και της «άμεσης δράσης», να είμαστε εκεί –είτε το εκεί είναι ο δρόμος, ένα νοσοκομείο, ένα σχολείο, ένα προσφυγικό camp, μια άλλη χώρα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των γεγονότων- καθώς και για να κάνουμε αργή δημοσιογραφία (slow journalism), όπως απαιτεί η έρευνα, το να βρεις τις κατάλληλες επαφές, τις ανθρώπινες ιστορίες και να επεξεργαστείς ψύχραιμα και ενδελεχώς όλα τα δεδομένα που έχεις στα χέρια σου.

Όλοι μπορεί να είμαστε καλοί δημοσιογράφοι, αλλά αυτό που κυρίως χρειαζόμαστε είναι τον απαιτούμενο ζωτικό χώρο για να κάνουμε καλή δημοσιογραφία. Δηλαδή ανεξάρτητη από όλους και από όλα, δημοσιογραφία που έρεισμά της δεν είναι τα φοβικά κλισέ ούτε η γραμμή ενός μεγαλοεκδότη, που «άνοιξε μια εφημερίδα γιατί δεν του έδωσαν ένα υπουργείο».

Από τον Σεπτέμβριο, προσπαθούμε με όλες μας τις υπάρχουσες δυνάμεις να κάνουμε θέματα που αφορούν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, να βρισκόμαστε εκεί όπου βρίσκονται οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους, να κατεβαίνουμε στο δρόμο για να καλύπτουμε live ό,τι συμβαίνει στην πόλη, αλλά χρειαζόμαστε τη δική σου στήριξη για να συνεχίσουμε και να μεγαλώσουμε τη δουλειά μας. Δες κάποια από τα θέματα που κάναμε μέχρι τώρα και μαζί με την οικονομική σου συνδρομή, μπορείς να μας επισημάνεις και ζητήματα που παραμένουν στην αφάνεια:

  • Ήμασταν στη Λέσβο, όταν δεν ήταν πια είδηση στα δελτία, για να καταγράψουμε την οικονομική επίδραση της παρουσίας των προσφύγων και όταν τα περισσότερα Μέσα μιλούσαν για την καταστροφή του τουρισμού, το TPP ανέδειξε μια πτυχή που δεν ακούστηκε σχεδόν ποτέ: την κερδοφορία, σε σημείο να ανοίγουν μεσανατολίτικα εστιατόρια και άνεργοι νέοι να ξαναβρίσκουν εργασία. Δες εδώ.
  • Βάλαμε στο μικροσκόπιο τη λεγόμενη «διαρροή εγκεφάλων», συνομιλώντας με τους νέους «γκασταρμπάιτερ με πτυχίο» που έφυγαν, αλλά και με ανθρώπους που καταγράφουν αυτό το κοινωνικό φαινόμενο από τη γέννησή του. Δες εδώ.
  • Χάρη στο αποκλειστικό ρεπορτάζ του TPP, ασκήθηκε πίεση στις τοπικές Αρχές του Λαυρίου, με αποτέλεσμα να καθαριστεί καταυλισμός προσφύγων που είχε μετατραπεί από το Δήμο σε σκουπιδότοπο και όπου ζουν 110 γυναίκες και προσφυγόπουλα. Δες εδώ.
  • Ανοίξαμε στο δημόσιο διάλογο, το πολύπλευρο και ευαίσθητο θέμα της εφαρμογής της σαρίας -του άγραφου ιερού ισλαμικού νόμου- σε μία και μοναδική ευρωπαϊκή χώρα: την Ελλάδα. Στόχος μας, να εντρυφήσουμε στα θέματα των μειονοτήτων, αλλά και να αποκεντρώσουμε την είδηση. Δες εδώ.
  • Μόλις η ανώνυμη καταγγελία εργαζομένης στην πολυεθνική ρουχισμού H&M άρχισε να κάνει το γύρο του διαδικτύου, συναντηθήκαμε με εργαζομένους της εταιρείας για να αναδείξουμε την εκμετάλλευση και τον αγώνα τους πίσω από τις πολύχρωμες βιτρίνες. Η υπόθεση των συμβάσεων της H&M βρίσκεται εν εξελίξει και σας ενημερώνουμε σχετικά εδώ.
  • Τα θέματα που αφορούν ανθρώπους με αναπηρία είθισται να είναι περιθωριακά ή να περιορίζονται στη θυματοποίηση των αναπήρων. Το TPP άνοιξε το κεφάλαιο «τέχνη και αναπηρία» και καλλιτέχνες με αναπηρία μάς μίλησαν σε πρώτο πρόσωπο εδώ, για μια σημαντική νίκη που κατάφεραν.
  • Μας αφορούν εξίσου τα προβλήματα αλλά και οι κατακτήσεις ενός αγώνα, καθώς και οι συμβολικές δράσεις, που ενδυναμώνουν την πίστη μας για έναν καλύτερο κόσμο. Όπως, όταν μιλήσαμε με το Μουσικό Σχολείο Αλίμου τη στιγμή που οι μαθητές του έπαιζαν μουσική στο Μόναχο, έξω από το τείχος του μίσους, το οποίο χτιζόταν επιτόπου για να φυλακίσει προσφυγόπουλα. Δες την ιστορία τους εδώ.
  • Πιστεύουμε στο «φαινόμενο της πεταλούδας», δηλαδή ότι οι κοινωνίες και τα κινήματα αλληλεπιδρούν, ειδικά στην εποχή του ίντερνετ και των social media. Για αυτό θεωρούμε σημαντική τη δημοσιογραφία που αναλύει ένα κοινωνικό φαινόμενο ή μια πολιτική στιγμή, αλλά ταυτόχρονα κάνει zoom out και δίνει το συγκείμενο. Έτσι, στο TPP θέλουμε να επαναφέρουμε στην ατζέντα τη διεθνή ειδησεογραφία, η οποία έχει παραγκωνισθεί στα χρόνια της κρίσης. Ταξιδέψαμε στην Ιταλία για να καλύψουμε σε ζωντανό χρόνο το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου (όλα ξεκίνησαν από εδώ) και είμαστε επί ποδός για να μεταδίδουμε live κάθε σημαντικό γεγονός που λαμβάνει χώρα στον πλανήτη μας.
  • Όσο και να ψάξει κανείς, δύσκολα θα βρει στα ΜΜΕ ρεπορτάζ που ασκούν κριτική σε μεγάλες εταιρείες, για παράδειγμα για τις «κρυφές» χρεώσεις των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Τέτοια θέματα, όχι μόνο δεν φτάνουν στις σελίδες της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, αλλά συνήθως, η ημερομηνία επιβολής των νέων «κρυφών» χρεώσεων «τυχαίνει» να συμπίπτει με την ημερομηνία έναρξης της νέας διαφημιστικής τους καμπάνιας (στα ΜΜΕ). Το TPP ανέδειξε το θέμα εδώ.
  • Στην εποχή της μνημονιακής «προσαρμογής» και της «διαχείρισης» της προσφυγικής κρίσης, σπάνια θα δει κανείς πλάνα από την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι όμηροι τής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας (εδώ) ή θα μάθει για τον τρόπο με τον οποίο οι μυστικές υπηρεσίες Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης επιχειρούν να ελέγξουν την κατάσταση στην επικράτεια (εδώ και εδώ) . Εμείς αναδεικνύουμε τα εν λόγω ζητήματα.

Είμαστε λίγοι και κάνουμε πολλά. Θέλουμε να γίνουμε περισσότεροι για να σου προσφέρουμε περισσότερη και ακόμα καλύτερη δημοσιογραφία. Σε χρειαζόμαστε γιατί η ανεξαρτησία μας δεν είναι δωρεάν. Κοστίζει, όχι μόνο τις εργατοώρες όλης της ομάδας, αλλά και το να μπορούμε να λέμε «όχι» σε προτάσεις για διαφημίσεις από τράπεζες και εταιρείες, για τις οποίες έπειτα θα ήταν αδύνατον να γράψουμε, όπως είμαστε ελεύθεροι να το πράττουμε τώρα. Και αν δεν μας στηρίξεις οικονομικά εσύ, θα βρεθεί κάποιος άλλος να το κάνει, που ίσως να μην έχει τα ίδια συμφέροντα ούτε με εσένα αλλά ούτε και με εμάς.