Δεν θέλουμε το σημείο εξόδου από την κρίση να σημάνει την αρχή μιας άλλης κρίσης. Επιλέξαμε να κρατήσουμε στάση που δεν θα επιτρέπει την νακροθέτηση της εξόδου από το πρόγραμμα. Η Μάλτα δικαίωσε την απόφασή μας αυτή. Οι αποφάσεις δεν δημιουργούν μόνο προϋποθέσεις να κλείσει η διαπραγμάτευση αλλά καθίσταται ορατός ο ορίζοντας εξόδου από το πρόγραμμα, από την επιτροπεία.
«Δεν θέλουν το τέλος»
Αντιμετωπίσαμε σοβαρές δυσκολίες στο κλείσιμο της β’ αξιολόγησης λόγω των έντονων διαφωνιών μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαϊκών Θεσμών. Οι διαφωνίες αφορούσαν κυρίως την πορεία της χώρας μετά το τέλος του προγράμματος. Η διαπραγμάτευση δεν έχει να κάνει μόνο με όσα συμφωνήθηκαν τον Ιούλιο αλλά με μια συνολική λύση που περιλαμβάνει την ατζέντα της β’ αξιολόγησης αλλά και τα μέτρα για το χρέος που θα εξασφαλίσουν πρόσβαση στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό η διαπραγμάτευση οδηγούσε είτε σε παράλογες απαιτήσεις ή κωλυσιεργίες. Η προοπτική του «τέλους» είναι κάτι που δυσαρεστεί κάποιους τόσο έξω όσο και μέσα στη χώρα.
«Tι κερδίσαμε, τι δώσαμε»
Υπάρχει πολιτική συμφωνία που διαμορφώνει το πλαίσιο και στα τεχνικά κλιμάκια. Δεν κρύβουμε ότι υπάρχουν μέτρα που ούτε είναι αναγκαία με βάση τους στόχους, ούτε θα τα επιλέγαμε ποτέ. Ωστόσο ο συμβιβασμός είναι στα ισοδύναμα μέτρα που θα δημιουργούν μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο και θα νομοθετηθούν ταυτόχρονα. Αφορούν τη δημιουργία δομών κοινωνικού κράτους που δεν υπάρχει. Μέτρα για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας και της στήριξης των νέων.
Επιπλέον καταφέραμε να διασφαλίσουμε την επαναφορά της χώρας στην εργασιακή κανονικότητα, με την επαναφορά των εργασιακών διαπραγματεύσεων, με την αρχή της επεκτασιμότητας και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Αποκρούστηκαν πιέσεις για θεσμοθέτηση lock out και την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων.
Το χρέος, τα πλεονάσματα και το QE
Ανοίγει η συζήτηση και αυτό θα στείλει μήνυμα στις διεθνείς αγορές. Τα καταστροφικά σενάρια και οι επιθυμίες κάποιων αποτελούν παρελθόν. Η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί με βάση τις δυνατότερες που διαθέτει.
Μετά τη Μάλτα μπαίνουμε στη τελική φάση της συζήτησης για το δημοσιονομικό μονοπάτι μετά το πρόγραμμα. Είναι κρίσιμο η συμφωνία για τα πλεονάσματα να είναι τέτοια που να μην διαιωνίζουν τη λιτότητα. Αυτή είναι η επόμενη μεγάλη μάχη. Υψηλά πλεονάσματα για μια δεκαετία είναι μια απαίτηση τουλάχιστον άτοπη.
Όπως είπε τη συνολική εικόνα θα συμπληρώνει η ανάλυση για τη βιωσιμότητα χρέους που θα οδηγήσει στην ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Όπως είπε ο πρωθυπουργός χωρίς μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ικανά να μας εντάξουν στο QE είναι προϋπόθεση για να εφαρμοστούν τα μέτρα που συμφωνήθηκαν για το 2019 και το 2020.
«Το πλαίσιο το ξέραμε από τις 20 Φεβρουαρίου»
Όπως είπε ο πρωθυπουργός όλα αυτά τα ξέραμε από τις 20 Φλεβάρη, αλλά κάποιοι προσπάθησαν να το ξηλώσουν. «Δεν λέω ότι το γεγονός πως ξαναγυρίσαμε σε αυτό είναι μια τρομαχτική επιτυχία ή νίκη, θέλω όμως να πω ότι το γεγονός πως αποτρέψαμε τις κινήσεις αυτών που επιχείρησαν να το ξηλώσουν είναι γεγονός επιτυχίας. Θέλω να αποδώσω τα εύσημα στους υπουργούς στα κρίσιμα υπουργεία που απέτρεψαν παράλογες απαιτήσεις χωρίς να χάσουν την ψυχραιμία και το κουράγιο τους».
Eπίθεση στη ΝΔ
Η μάχη γίνονταν ενώ κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδας ήθελαν να μην κλείσει η αξιολόγηση, γιατί κάποιοι στο εσωτερικό δεν θέλουν εμείς να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, είπε ο πρωθυπουργός.
Στο εσωτερικό ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί. Όταν έβλεπαν εμπλοκή έλεγαν καθυστερούμε. Όταν έβλεπαν πρόοδο ότι φορτώνουμε με βάρη το λαό. Μιλούν αυτοί που έτρεξαν εν μέσω διαπραγμάτευσης να συναντήσουν τον Β. Σόιμπλε για να πάρουν την ευλογία του και δια των εκπροσώπων τους στο ευρωκοινοβούλιο επιτέθηκαν στην Κομισιόν γιατί κρατά «διαλλακτική στάση» απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός θύμισε ότι η ΝΔ «βγήκε στα κεραμίδια» όταν δόθηκε η εφάπαξ 13η σύνταξη. Κατά τα άλλα ισχυρίζονται ότι φορούν τη φανέλα της «Εθνικής Ελλάδας». Δεν το βλέπουμε αλλά ξεχωρίζουμε τη χορηγία στη φανέλα: πότε είναι η Siemens και πότε οι φίλοι τους της φοροδιαφυγής.
Αν η ΝΔ ήταν κυβέρνηση θα υπέγραφε όποια απαίτηση έφερναν οι δανειστές, υποστήριξε ο πρωθυπουργός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα είχε διανοηθεί να ζητήσει ισοδύναμα μέτρα, δεν θα έμπαινε σε συζήτηση για το χρέος και δεν θα πάλευε για τις εργασιακές σχέσεις, αλλά θα έκανε το αντίθετο. Θα πάλευε ενάντια στους εργαζόμενους.