Όπως αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία, η πλειονότητα των ανθρώπων στους τρεις καταυλισμούς του Ελληνικού κοιμούνται σε σκηνές για περισσότερο από ένα χρόνο, «σε συνθήκες πολύ κακής υγιεινής, με ανεπαρκή αριθμό τουαλετών και ντουζ και περιορισμένη ιδιωτικότητα», ενώ οι διαμένοντες εκεί παραπονιούνται για αρουραίους και κατσαρίδες.


«Οι κόρες μας δεν μπορούν να περπατήσουν άφοβα»

Σύμφωνα με δήλωση γυναίκας που στεγάζεται στο Ελληνικό, υπάρχει μεγάλη έλλειψη ασφάλειας στους καταυλισμούς και είναι συχνά τα κρούσματα λεκτικής παρενόχλησης, ενώ βρίσκονται υπό το διαρκή κίνδυνο σεξουαλικής βίας . Η απουσία κλειδαριών από τις περισσότερες τουαλέτες και ντουζ και το ότι πρέπει να κοιμούνται σε σκηνές χωρίς προσωπικό ασφαλείας μεγαλώνει ακόμα περισσότερο την ανησυχία τους.

«Οι κόρες μας δεν μπορούν να περπατήσουν, ανύπαντροι άνδρες τις παρενοχλούν», ανέφερε χαρακτηριστικά η πρόσφυγας. Η Διεθνής Αμνηστία έχει δεχθεί  καταγγελίες από γυναίκες που ζουν με το διαρκή φόβο μην τους επιτεθούν στις σκηνές τους, στις τουαλέτες ή στα ντουζ και κάποιες δήλωσαν ότι δεν θέλουν να βγαίνουν έξω από τις σκηνές τους- ούτε για τις βασικές τους ανάγκες-για να αποφύγουν αυτού του είδους την παρενόχληση.

«Να κλείσουν οι καταυλισμοί»

Η Διεθνής Αμνηστία δημοσιεύει σήμερα επείγουσα έκκληση με την οποία καλεί τις ελληνικές αρχές και συγκεκριμένα τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής και τον Αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη να προβούν στις παρακάτω ενέργειες:

– Να διασφαλίσουν επαρκείς εναλλακτικές στέγασης στους διαμένοντες στο Ελληνικό παράλληλα με το κλείσιμο των τριών καταυλισμών, ακολουθώντας μια ειλικρινή διαβούλευση μαζί τους, με την ουσιαστική συμμετοχή των γυναικών και κοριτσιών.

– Να λάβουν άμεσα μέτρα που θα εγγυώνται την ασφάλεια και υγεία των ανθρώπων που ζουν εκεί, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των γυναικών και κοριτσιών, μέχρι να δοθούν επαρκείς εναλλακτικές λύσεις στέγασης.

– Να εγγυηθούν ότι κανείς δεν θα μείνει άστεγος ή θα βρεθεί σε κίνδυνο παραβίασης των δικαιωμάτων του ως αποτέλεσμα του κλεισίματος των καταυλισμών. Η εναλλακτική στέγαση θα πρέπει να είναι ασφαλής και να λαμβάνει υπόψη της τις ανάγκες των γυναικών και κοριτσιών και θα πρέπει να βρίσκεται είτε στην Αθήνα είτε σε περιοχές με εύκολη πρόσβαση στην πόλη. ‘Έτσι, οι διαμένοντες στο Ελληνικό θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν υποστήριξη από τα δίκτυα που έχουν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της διαμονής τους εκεί, που συμπεριλαμβάνουν ιατρική θεραπεία και ψυχολογική στήριξη.