Οι δήμοι Κρωπίας, Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, Παπάγου-Χολαργού, Ηλιούπολης, Παιανίας-Γλυκών Νερών και Γλυφάδας, το 2011 είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και ζητούσαν να ακυρωθεί το από 14.6.2011 Προεδρικό Διάταγμα για τον καθορισμό των μέτρων προστασίας της περιοχής του όρους Υμηττού και των Μητροπολιτικών Πάρκων Γουδή-Ιλισσίων.
 
Η «κατεδάφιση» του νομοσχεδίου ξεκίνησε μέσω του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αποφάσισε πως με βάση την κοινοτική Οδηγία 2001/42/ΕΚ, έπρεπε να έχει προηγηθεί η εκπόνηση και η έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
 
Η υπόθεση είχε παραπεμφθεί στο Λουξεμβούργο το 2014 με απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, όπου κρίθηκε ότι το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα έχει πλημμέλεια γιατί εκδόθηκε χωρίς να τηρηθεί «η διαδικασία της προηγούμενης στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης» και τελικά το ακύρωσαν.

 

Τι προέβλεπε το Προεδρικό Διάταγμα
 

Βάσει του ακυρωθέντος Προεδρικού Διατάγματος αυξήθηκε η Α΄ ζώνη απόλυτης προστασίας από τα 63.000 στα 78.000 στρέμματα, ενώ στην επίμαχη ζώνη βρίσκονται οικισμοί αυθαιρέτων, καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις, αλλά και μεγάλες ιδιοκτησίες που ανήκουν σε off shore, τα οποία βρίσκονται στην πλευρά των Μεσογείων και είχαν αγοραστεί στη δεκαετία του 2000 με σκοπό να κατασκευαστούν ιδιωτικά νοσηλευτήρια, εκπαιδευτήρια και εμπορικά κέντρα. 
 
Το νομοθέτημα του 2011 είχε προωθηθεί με αφορμή τις αποκαλύψεις του 2008 για τα περίπου 7.000 «αναψυκτήρια» και «πολιτιστικά κέντρα», που ήταν βίλες επωνύμων και είχαν ξεφυτρώσει χάρη στα παραθυράκια του διατάγματος του 1978.