Για αφόρητο κυνισμό στο προσφυγικό κατηγορεί τη Μέρκελ το Die Linke

Το παραπάνω σχόλιο έκανε η η Γιούλα Γιέλπκε, αρμόδια για εσωτερικά θέματα του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στην εφημερίδα «Neue Osnabrücker Zeitung». Όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα και μεταφέρει το ΑΠΕ, τον Οκτώβριο έγιναν δεκτοί από τη Γερμανία μόνο 268 πρόσφυγες -μέλη οικογενειών που βρίσκονταν στην Ελλάδα- δηλαδή λίγοι μόνο παραπάνω από τον Σεπτέμβριο που ήταν 262.

Οι αριθμοί πάντως ποικίλουν. Τον περασμένο Μάρτιο ήταν σχεδόν 500, στη συνέχεια μειώθηκαν και κυμαίνονταν, το καλοκαίρι, μεταξύ 82 και 120 το μήνα. «Ο λόγος είναι οι περιορισμένες δυνατότητες υποδοχής και φιλοξενίας» εξήγησε το υπουργείο Μενανάστευσης και προσφύγων απαντώντας σε σχετική επερώτηση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke).

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο, η Γερμανία έχει δεχτεί από τις αρχές του έτους συνολικά 2.716 μέλη οικογενειών από την Ελλάδα, εφαρμόζοντας την σχετική πρόβλεψη του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ». Εν τούτοις, χιλιάδες μέλη οικογενειών προσφύγων που βρίσκονται ακόμα στην Ελλάδα δεν παίρνουν την άδεια να επανενωθούν με τις οικογένειές τους στην Γερμανία, παρά την σχετική υπόσχεση της Υπηρεσίας Mετανάστευσης και Προσφύγων (BAMF), σημειώνει η «Neue Osnabrücker Zeitung».

Το αποτυχημένο πρόγραμμα μετεγκατάστασης

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με μελέτη της Oxfam και στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, το πρόγραμμα μετεγκατάστασης, για το οποίο δεσμεύθηκε η Γερμανία και συνολικά οι χώρες της Ε.Ε, δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες. Από τον Σεπτέμβριο του 2015, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θέσπισε έναν μηχανισμό που στόχο είχε να μεταφέρει 160.000 αιτούντες άσυλο από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι υποσχέσεις των ευρωπαίων ηγετών για το ύψος της μεταγκατάστασης, όπως και τα καλέσματα ή ακόμα και οι «απειλές» προς χώρες της Ε.Ε. να συμμετέχουν στο πρόγραμμα επαναλήφθηκαν πολλές φορές έκτοτε, ωστόσο οι αριθμοί δείχνουν ότι το πρόγραμμα απέτυχε κατά πολύ να φτάσει τους στόχους που είχαν τεθεί. Πρόσφατα, οι υποσχέσεις αυτές επέστρεψαν, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω του Δημήτρη Αβραμόπουλου, να ανακοινώνει ένα «νέο πρόγραμμα» μετεγκατάστασης 50.000 προσφύγων

Τα μέχρι στιγμής στοιχεία όμως δείχνουν ότι οι υποσχέσεις αυτές της Ευρώπης δεν τηρούνται. Σύμφωνα με την Oxfam, μέχρι στιγμής έχει υλοποιηθεί μόνο το 28% του προγράμμματος, με την Κομισιόν να εκτιμά ότι ως το τέλος του (το 2018) θα έχει μετεγκασταθεί το 38% του αρχικού στόχου για 160.000 πρόσφυγες. Ορισμένες χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, έχουν αρνηθεί εξαρχής να δεχθούν πρόσφυγες και συνεχίζουν να διατηρούν την ίδια στάση, παρά τις «συστάσεις» της Ε.Ε. Η Oxfam εντοπίζει και πολλά προβλήματα κατά τις διαδικασίες χορήγησεις ασύλου στους πρόσφυγες, σημειώνοντας ότι πρόκειται για μια περίπλοκη διαδικασία όπου οι πρόσφυγες, χωρίς την απαραίτητη νομική βοήθεια και τη γνώση του τι χρειάζεται, δυσκολεύονται να πάρουν μέρος σύμφωνα με τα δικαιώμετα τους. «Ως αποτέλεσμα, τα δικαιώματα των προσφύγων παραβιάζονται καθημερινά», αναφέρει η έκθεση.

Το παρακάτω γράφημα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ αποτυπώνει ξεκάθαρα την κατάσταση, με τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών – μελών της Ε.Ε. να μην έχει εκπληρώσει ούτε το 30% των δεσμεύσεων για μεταγκατάσταση. Στην ανατολική Ευρώπη τα ποσοστά μετεγκατάτασης είναι μηδαμινά, ενώ σαφώς καλύτερη είναι η κατάσταση στις σκανδιναβικές χώρες. Όσον αφορά την Ελλάδα, από τους 66.400 πρόσφυγες προς μετεγκατάση που προέβλεπε το πρόγραμμα, έχουν μετεγκατασταθεί μόνο 20.323.

Αυτά τα προβλήματα, έχουν ως αποτέλεσμα «πολλοί πρόσφυγες να μην μπορούν να επανενωθούν με μέλη της οικογένειάς τους που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη» αναφέρει η έρευνα. «Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τη διαδικασία ασύλου τους και πραγματοποιούν επικίνδυνα ταξίδια μεταξύ κρατών μελών, μετακινούμενοι μόνοι τους ή με λαθρεμπόρους/διακινητές, αναμεσά τους γυναίκες και κορίτσια ιδιαίτερα εκτεθειμένα σε βία και κακοποίηση. Την ίδια στιγμή, οι δυνάμεις ασφαλείας σε χώρες κατά μήκος της διαδρομής, όπως στην Ουγγαρία και την Κροατία, χρησιμοποιούν βάναυσες τακτικές για να εξαναγκάσουν τους
ανθρώπους να γυρίσουν πίσω στις χώρες που είχαν διέλθει»