Οι εργαζόμενοι στο σεξ είναι άνθρωποι που για τον περισσότερο κόσμο δικαιούνται μόνο μία γωνιά στο περιθώριο, στα σκοτάδια αυτής της πόλης. Είναι άνθρωποι-ταμπού και δύσκολα διανοούμαστε ότι έχουν οικογένεια, γονείς, μια «κανονική» ζωή και κυρίως ότι μπορεί να αγαπάνε τη δουλειά τους. Τα στερεότυπα τραβάνε σκληρές κόκκινες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε εμάς και «αυτές», και αυτό το κόκκινο σίγουρα δεν είναι της αγάπης, αλλά του ξένου, της ντροπής και της αμηχανίας. Οι εργαζόμενοι στο σεξ βρίσκουν απέναντί τους και κινήματα, όπως ρεύματα του φεμινισμού που αρνούνται ότι μία γυναίκα μπορεί να επιλέγει αυτοβούλως αυτό το επάγγελμα και να διεκδικεί νομιμοποίηση και ισότιμη αντιμετώπιση με ένσημα και σύνταξη.

Το trafficking αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό φαινόμενο. Η Red Umbrella διεθνώς ασχολείται με τα δικαιώματα των ανθρώπων που επιθυμούν να εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ γιατί ναι, υπάρχουν και αυτοί.

Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ της Τζένης Τσιροπούλου «Τα κόκκινα φωτάκια και η κόκκινη ομπρέλα», εδώ