από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων 

«Απελθέτω απ’εμού το ποτήριον της μεταλλουργίας» είπε ουσιαστικά το ΣτΕ (γνωστό στη Χαλκιδική και ως «ΣτΕταιρείας»), που έκανε 15 ολόκληρους μήνες για να προσδιορίσει ημερομηνία συζήτησης και μετά πέταξε την καυτή πατάτα όσο πιο μακριά γινόταν. Δεν θέλουν να τη συζητήσουν αυτή την υπόθεση οι ανώτατοι δικαστές και ο λόγος είναι η αντικειμενική αδυναμία να πάρουν απόφαση υπέρ της εταιρείας, αφού το ζήτημα είναι  καθαρά τεχνικό και εκφεύγει των ορίων του ακυρωτικού ελέγχου. Είναι το ίδιο ΣτΕ που, στο πρόσφατο παρελθόν, κάθε φορά που το επιθυμούσαν οι «επενδυτές» είχε καταλήξει σε απόφαση και την είχε καθαρογράψει μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες.

Σύμφωνα με άρθρο της κυβερνητικής «ΑΥΓΗΣ», το ΣτΕ ανέβαλε την εκδίκαση «εν αναμονή της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου»(!) και «το πιο πιθανό είναι έως τότε να έχει καταργηθεί το αντικείμενο της δίκης»!!! Οι φράσεις αυτές ασφαλώς δεν είναι επινόηση της καλής δημοσιογράφου Λούλης Σταυρογιάννη αλλά η πηγή τους βρίσκεται μέσα στο ΥΠΕΝ.

Από την αρχή καταγγείλαμε τη διαιτησία ως μια στημένη υπέρ της Ελληνικός Χρυσός διαδικασία, αλλά πλέον η υπόθεση αποκτά τα χαρακτηριστικά φάρσας. Η «μπάλα» βρίσκεται τώρα στα χέρια της διαιτησίας – δηλαδή του επιδιαιτητή Κ. Μενουδάκου – που έχει αποστολή να κρίνει αν η εταιρεία έχει παραβιάσει τη σύμβαση. Αλλά αυτό εξαρτάται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την ισχύ της διοικητικής πράξης απόρριψης της μεταλλουργίας (απόφαση Σκουρλέτη) και αρμόδιο να το κρίνει αυτό (χωρίς να μπει σε τεχνικά θέματα) είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.  Το διαιτητικό πάνελ, που επινοήθηκε και συστήθηκε με πρωτοβουλία του Υπουργού κ. Σταθάκη, δεν είναι παρά ένα ad hoc «δικαστήριο» με στόχο να παρακαμφθεί το ΣτΕ, η απόφαση του οποίου προβλέπεται αρνητική για την εταιρεία. Με τη συναίνεση του ίδιου του ΣτΕ για τη μεθόδευση. Αν εκδικαζόταν η υπόθεση στο ΣτΕ στις 21 Μαρτίου, το διαιτητικό δικαστήριο θα ήταν υποχρεωμένο να ακολουθήσει την κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου η οποία σε κάθε περίπτωση κατισχύει. Αντί γι’αυτό, για ένα θέμα αποκλειστικά δικής του αρμοδιότητας, το ΣτΕ υποχώρησε για να ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ την απόφαση αυτού του υποδεέστερου «ιδιωτικού» δικαστηρίου συμβιβασμών που έχει αναλάβει να υλοποιήσει την πολιτική απόφαση της συνέχισης  της «επένδυσης».

Η «ΑΥΓΗ» μάλιστα μας αποκάλυψε πώς μεθοδεύεται από το ΥΠΕΝ, την εταιρεία και το ΣτΕ, η άρση του νομικού αδιεξόδου που δημιούργησε η απόφαση Σκουρλέτη: Προκειμένου να μην υπάρξει αρνητική για την εταιρεία απόφαση από το ΣτΕ, επιδιώκεται η «κατάργηση του αντικειμένου» της ακυρωτικής δίκης μέσω μιας κατάλληλα διατυπωμένης διαιτητικής απόφασης. Το ΣτΕ συμφωνεί και έχει φύγει οικειοθελώς από τη μέση, αφήνοντας τους διαιτητές να «μαγειρέψουν» μια απόφαση που να συμφέρει την εταιρεία.

Πληροφορίες αναφέρουν πως η απόφαση της διαιτησίας πρόκειται να εκδοθεί πολύ νωρίτερα από τις 6 Απριλίου που είχε οριστεί ως καταληκτική ημερομηνία. Οι ταλαιπωρημένοι μέτοχοι της Eldorado Gold αδημονούν για θετικές ειδήσεις. Κάποιοι «insiders» μάλιστα που έχουν έγκαιρη πληροφόρηση για αυτή τη δρομολογημένη εξέλιξη ή που είναι σε θέση να την υπαγορεύσουν, θα μπορούσαν και να επωφεληθούν …παίζοντας στο χρηματιστήριο του Τορόντο ή της Νέας Υόρκης…

Όσο για το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη, δεν περιμέναμε και δεν περιμένουμε τίποτα από καμία κυβέρνηση, κανένα υπουργό της, κανένα ΣτΕ και καμία διαιτησία.

Όποια και αν είναι η απόφαση, εμείς θα είμαστε στο δρόμο μέχρι να φύγει η εταιρεία.