Για λάθη στη διαχείριση της κρίσης τόσο από την Ελλάδα όσο και από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον έκανε λόγο ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, τονίζοντας ότι «υποτιμήσαμε την κατάσταση στην Ελλάδα». Σχολιάζοντας τα τρία μνημόνια της χώρας υποστήριξε ότι το τρίτο μνημόνιο ήταν το μόνο που οδήγησε σε εξειδικευμένα μέτρα για την εκπόνηση όλων των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Τέλος, στάθηκε στο ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και στην κόντρα του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη το 2015 με τους θεσμούς.
Aris Oikonomou/SOOC
Στην παραδοχή ότι έγιναν λάθη κατά τη διάρκεια της κρίσης προέβη o Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, σε άρθρο του στην γερμανική εφημερίδα Die Welt με τίτλο: «Μαθήματα από την Ελλάδα».
Συγκεκριμένα, έκανε λόγο για λάθη τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, τα οποία παρέτειναν την κρίση. «Δεν είδαμε την κρίση να έρχεται και ως εκ τούτου ήμασταν απροετοίμαστοι. Υποτιμήσαμε την κατάσταση στην Ελλάδα. Η υποτιθέμενη δημοσιονομική κρίση ήταν στην πραγματικότητα μια βαθιά κρίση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας. Χρειαστήκαμε χρόνια για να αντιληφθούμε τις πραγματικές της διαστάσεις» παραδέχτηκε.
Για το τρίτο μνημόνιο και το τέλος του στις 20 Αυγούστου, τόνισε ότι ήταν το μνημόνιο που οδήγησε σε εξειδικευμένα μέτρα για την εκπόνηση όλων των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, και εκτίμησε ότι αποτελεί το τέλος μιας 8χρονης περιόδου η οποία ήταν ιδιαίτερα επώδυνη για τον ελληνικό λαό και αποσταθεροποιητική για τη ζώνη του ευρώ. Ωστόσο, σημείωσε ότι αν και η Ελλάδα καταγράφει ανάπτυξη και σταδιακή μείωση της ανεργίας, «το τέλος του προγράμματος δεν συνεπάγεται το τέλος του δρόμου. Πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της σε μακροπρόθεσμη βάση».
«Το πρώτο πρόγραμμα (2010-2012) ήταν υπερβολικά σύντομο και επικεντρώθηκε υπερβολικά στα δημόσια οικονομικά. Έτσι κατέστησε αδύνατο να αντιμετωπιστούν τα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας. Παρόλο που το δεύτερο πρόγραμμα (2012-2015) παρείχε περισσότερες ουσιαστικές απαντήσεις, ήταν επίσης πολύ περιορισμένο χρονικά» συμπλήρωσε.
Στη συνέχεια, υποστήριξε ότι ήταν σωστή η απόφαση διάσωσης της Ελλάδας καθώς η χώρα θα κατέρρεε και θα βυθίζονταν σε ένα πολιτικό και οικονομικό χάος σε διαφορετική περίπτωση.
Για τις ευθύνες σε εθνικό επίπεδο σχολίασε ότι «το δεύτερο πρόγραμμα βοήθειας μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς το Δεκέμβριο του 2014 εάν η συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δρομολογούσε τη μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό και την αύξηση του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά. Αντ΄ αυτού προκηρύχθηκαν εκλογές».
Παράλληλα, για την Ευρώπη τόνισε ότι αντέδρασε με διστακτικότητα υπό το φόβο της κατάρρευσης του ευρώ, ενώ έκανε λόγο και για πολιτική σκοπιμότητα σε κάποιες αποφάσεις. «Στο στρατόπεδο της ευρωπαϊκής δεξιάς πολλοί ήθελαν να αποτύχει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα καθώς είχε εκτοπίσει τη ΝΔ».
«Είδα, για παράδειγμα, τον τότε υπ. Οικονομικών Σόιμπλε να λέει απροκάλυπτα στον Έλληνα ομόλογό του ότι δεν τον εμπιστεύεται πια. Και μια φορά έπρεπε να χωρίσω τον Ολλανδό υπουργό Οικονομικών Ντάισελμπλουμ και τον Έλληνα ομόλογό του Βαρουφάκη, πριν έρθουν πιθανότατα στα χέρια» είπε χαρακτηριστικά. Ο Π. Μοσκοβισί παρατήρησε πως «χρειάστηκε πολύ υπομονή για να επαναληφθεί ο διάλογος το καλοκαίρι του 2015 και να βρεθεί μια διέξοδος από το αδιέξοδο με τη βοήθεια του τρίτου προγράμματος, που δεν θα ήταν απαραίτητο, εάν δεν είχαμε αυτές τις πολιτικές συγκρούσεις».
Χωρίς δημοκρατικό έλεγχο οι αποφάσεις του Eurogroup για την Ελλάδα
Για τη συνδρομή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο (ΔΝΤ) στάθηκε στο ότι η εμπειρία του βοήθησε, ωστόσο «ορισμένες ιδιαίτερα ακραίες και προσωπικές θέσεις έβλαψαν τη σχέση μας με τους Έλληνες και οδήγησαν μάλιστα στο να αποφασίσει το Eurogroup ιδιαίτερα σκληρές, κατά τη γνώμη μου, μεταρρυθμίσεις». Ο Π. Μοσκοβισί αναφέρθηκε ειδικότερα στην επικείμενη μείωση των συντάξεων το 2019.
Τέλος, για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων για την Ελλάδα υποστήριξε ότι μπορεί οι θεσμοί να πρότειναν τα εξειδικευμένα μέτρα, ωστόσο «οι τελικές αποφάσεις λαμβάνονταν αποκλειστικά στο Eurogroup, χωρίς πραγματικό δημοκρατικό έλεγχο. Προσωπικά δεν αισθανόμουν καλά όταν πίσω από κλειστές πόρτες αποφασίζαμε για το μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων. Από δημοκρατική σκοπιά αυτό ήταν σκανδαλώδες διότι μόλις λίγοι υπουργοί ήταν επαρκώς ενημερωμένοι και είχαν συγκεκριμένη εντολή».
«Η σχετική παρακολούθηση δεν συνιστά όμως τέταρτο πρόγραμμα. Δεν περιέχει νέες απαιτήσεις για μέτρα ή μεταρρυθμίσεις. Για την Ελλάδα το ζητούμενο είναι να αξιοποιήσει τη στήριξη των εταίρων για την ολοκλήρωση σημαντικών μεταρρυθμίσεων ενώ οι εταίροι περιμένουν να τηρήσει η Ελλάδα τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο» κατέληξε για την περίοδο μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου.