Ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο καλοκαίρι του 2015, υποστηρίζοντας ότι «τον Ιούλιο του 2015 με βοήθησε το καθαρό μυαλό – Βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα – Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ το 2015 ήταν στη πραγματικότητα η επιλογή της ολικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης»
Πρόσθεσε λίγο αργότερα ότι «όταν εγώ βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί ένας πρωθυπουργός, τον Ιούλη του 2015, αυτό που με βοήθησε να πάρω δύσκολες αποφάσεις, ήταν όταν με καθαρό μυαλό εκτίμησα τις συνέπειες που θα είχε η όποια πολιτική επιλογή στις κοινωνικές δυνάμεις που η αριστερά οφείλει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται”, είπε ο κ. Τσίπρας.
“Και η σύγκριση ήταν τρομακτική. Διότι η Ελλάδα έφθασε στη χρεοκοπία εξαιτίας μιας συστηματικής κλοπής πλούτου και αγαθών από τους πολλούς προς όφελος μιας ελίτ που είχε καταφέρει να βγάλει το πλούτο της σε τράπεζες του εξωτερικού“, επισήμανε και συνέχισε: “Συνεπώς η επιλογή της εξόδου από το ευρώ και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που σε κάποιους ακούγονταν εξόχως επαναστατική και αριστερή επιλογή, ήταν στη πραγματικότητα η επιλογή της ολικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, προς όφελος αυτής της ελίτ. Μια βίαιη αναδιανομή πλούτου από κάτω προς τα πάνω. Βιαιότερη από αυτή των μνημονίων της λιτότητας. Προτιμήσαμε λοιπόν να δύσκολο συμβιβασμό»
Σχολιάζοντας τα παραπάνω, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ασκεί σφοδρή κριτική στον Πρωθυπουργό:
«Το θλιβερό θέαμα, όμως, του Αλ. Τσίπρα κατά την ομιλία του στο Βερολίνο γίνεται και κωμικοτραγικό, όταν προσπαθεί να διαχωρίσει, τάχα, τις επιλογές του από εκείνες της ΝΔ, την στιγμή που όλα μαζί τα μνημονιακά συνεταιράκια της υποτέλειας, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και με άλλοθι την παραμονή στο ευρώ, ψήφιζαν από κοινού τον Αύγουστο του 2015 το τρίτο καταστροφικό μνημόνιο, κάτι το οποίο βούλιαξε στην συνέχεα τον τόπο, ενώ η «εθνική συναίνεση» διέσωσε τότε τον Τσίπρα, την απίστευτη κωλοτούμπα του και την κυβέρνηση του από την πτώση και την συντριβή, για να συνεχίζει μέχρι σήμερα την διάλυση και το ξεπούλημα της χώρας.
Η πρόταση για να ακολουθήσει η Ελλάδα το δρόμο μιας ανεξάρτητης εθνικής νομισματικής πολιτικής, στην βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ανασυγκρότησης, την οποία συνεχώς υπεδείκνυα και υπέβαλλα τον Ιούλιο του 2015 και την οποία Τσίπρας και κατεστημένα κέντρα συκοφάντησαν για να την ακυρώσουν ως «ριφιφί στο Νομισματοκοπείο», αν είχε τότε ακολουθηθεί, η Ελλάδα σήμερα θα γνώριζε μια πορεία εθνικής ανεξαρτησίας και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν ανθρώπινους μισθούς, αξιοπρεπείς συντάξεις και δραστικότατη μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα μέσα στην νεολαία.
Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά, ιδιαίτερα σήμερα που το Γερμανικό δίδυμο CDU και SPD, το οποίο ο Τσίπρας προσκυνάει χωρίς αιδώ, καταρρέει και μαζί του κλονίζεται η νεοφιλελεύθερη ευρωζώνη.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται ως Γερμανικό οικονομικό πιόνι και πολιτικοστρατιωτικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Μια δημοκρατική ανατροπή δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας, μετασχηματισμού και κοινωνικής δικαιοσύνης στην χώρα, για την οποία αγωνίζεται η «Λαϊκή Ενότητα», είναι όσο ποτέ αναγκαία και ρεαλιστική.»