Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, στο κυβερνητικό σχέδιο περιλαμβάνονται ένας νέος οδικός άξονας που θα παρακάμπτει την Αττική συνδέοντας την Υλίκη με την Ελευσίνα, η σύνδεση των αποκομμένων μεγάλων πόλεων με τους κεντρικούς εθνικούς άξονες, ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου, η ενεργειακή διασύνδεση των νησιών,  η επέκταση σε όλη τη χώρα του φυσικού αερίου και η επίλυση του χρόνιου προβλήματος των απορριμμάτων.

«Πρόκειται για έναν πλήρη προγραμματικό χάρτη με έργα εθνικής εμβέλειας σε κάθε τομέα, από τις οδικές, σιδηροδρομικές και θαλάσσιες μεταφορές μέχρι τη διαχείριση των φυσικών πόρων, την Ενέργεια, τα κτίρια και τις ψηφιακές υποδομές», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης σημειώνοντας ότι δεν είναι ένα ακόμη ευχολόγιο, αλλά ένα σχέδιο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο.

Παράλληλα, ως ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδει, ανήγγειλε ότι “η διαχείριση των φυσικών πόρων και των υποδομών επί της διακυβέρνησης της ΝΔ θα παρακολουθείται από ειδική επιτροπή, υπό τον πρωθυπουργό. Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στην ιδιωτική χρηματοδότηση των έργων, ώστε να καταστεί ταχύτερη αλλά και πιο οικονομική η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Υποδομών. “Και αυτό, γιατί είναι οξύμωρο σε μια χώρα που έχει περάσει τόσο μακρά οικονομική κρίση η χρηματοδότηση των έργων να έχει ακόμη και σήμερα ιδιωτική συμμετοχή μόλις 10-15%, όταν στη Μ. Βρετανία αυτή ξεπερνά το 60%”, ανέφερε χαρακτηριστικά.  Το πρόγραμμα της ΝΔ προβλέπει και την αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα στον σχεδιασμό των έργων, με το πρωτοποριακό εργαλείο “προτάσεις καινοτομίας”, κατά το παράδειγμα κρατών που έχουν υιοθετήσει με πολύ μεγάλη επιτυχία το συγκεκριμένο μοντέλο. Το εργαλείο αυτό θα επιτρέπει σε ιδιωτικούς φορείς να μπορούν να διαμορφώσουν και να υποβάλουν προτάσεις έργων.

Όλα τα έργα θα σχεδιαστούν με απολύτως διαφανείς και ευέλικτες διαδικασίες και θα υλοποιηθούν βάσει του πραγματικού συμφέροντος των πολιτών και όχι των εργολάβων, ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε ότι “εμείς θα καθορίσουμε τις αναπτυξιακές προτεραιότητες και όχι όσοι έχουν συμφέρον να μας εγκλωβίσουν σε έργα που δεν περνούν την αυστηρή δοκιμασία της σχέσης κόστους-οφέλους”.