Το υπουργείο Εξωτερικών, με επίσημη ανακοίνωσή του, επισημαίνει ότι «η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας, η αυτοκριτική και η εγκατάλειψη του αναθεωρητισμού, αποτελούν ένδειξη δύναμης, όχι αδυναμίας. Αποτελούν προϋπόθεση για τον καλόπιστο διάλογο και την καταπολέμηση των ακροτήτων του εθνικισμού, για τη συμφιλίωση των λαών και των κρατών και την ειρηνική συμπόρευσή τους». Κάνοντας μάλιστα αναφορά στον Ελευθέριο Βενιζέλο υπογραμμίζει ότι «αυτή τη στάση ζωής και πολιτικής επέλεξε όταν πρότεινε ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Και αυτό συνεχίζει να αποτελεί, μέχρι σήμερα, μέρος της σημαντικής παρακαταθήκης που άφησε πίσω του ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις -και όχι μόνον».
Η ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ έρχεται προς απάντηση της ανακοίνωσης του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών την Τρίτη, η οποία ανέφερε ότι «οι απόπειρες κάποιων ακραίων κύκλων στην Ελλάδα να επισκιάσουν αυτή τη σημαντική ημέρα (σ.σ. τη 19η Μαΐου) με φανταστικούς ισχυρισμούς κατά της ιστορίας μας, με ενέργειες που στόχο έχουν να πυροδοτήσουν μίσος κατά της Τουρκίας, όπως επίσης και με δηλώσεις ορισμένων πολιτικών στην Ελλάδα, οι οποίες διαστρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα, έχοντας δικά τους πολιτικά κίνητρα, δεν είναι δυνατό να γίνουν αποδεκτές. Υπενθυμίζουμε σε εκείνους που επικαλέστηκαν αυτούς τους αβάσιμους ισχυρισμούς την ευθύνη της Ελλάδας για τις θηριωδίες που διέπραξε ο στρατός της, οι οποίες επίσης παραβίαζαν τους νόμους πολέμου κατά την εισβολή στην Ανατολία, καθώς και την υποχρέωσή της να καταβάλει αποζημίωση, η οποία καθορίστηκε στη Συνθήκη της Λωζάνης».
Το ΥΠΕΞ της Τουρκίας συνέχισε λέγοντας πως «όταν οι θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τον Ελληνικό Στρατό κατά των Τούρκων έφτασαν σε αδιανόητο μέγεθος, οι σύμμαχοι της Ελλάδας ίδρυσαν μια Επιτροπή Ερευνών και αναγνώρισαν απάνθρωπα εγκλήματα του Ελληνικού Στρατού. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι αβάσιμοι ισχυρισμοί που στοχεύουν στην ιστορία μας δεν έχουν καμία σχέση με τη λογική, τη συνείδηση και τη δικαιοσύνη. Αυτή η ρητορική είναι ασυμβίβαστη με τους στόχους μας για την προώθηση των διμερών μας σχέσεων και αφήνει μια αρνητική κληρονομιά στις μελλοντικές γενιές». Τέλος κάνει αναφορά και αυτό στον Ελ. Βενιζέλο υπογραμμίζοντας πως «η πρόταση του μεγάλου ηγέτη Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Βενιζέλο το 1934 μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, αποτελεί τη σαφέστερη απόδειξη ότι δεν υπάρχει τέτοιο ιστορικό θέμα μεταξύ των δύο χωρών σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ορισμένων ανεύθυνων πολιτικών και ριζοσπαστών Ελλήνων».