του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη
Στα 27 αυτά χρόνια πρόσφερε την πιο καλόγουστη ψυχαγωγία και εξαιρετική ενημέρωση, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κάποιος ή όχι, για το τελευταίο. Έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα βασικά θέλουμε να ακούμε τη γνώμη μας από το στόμα του άλλου και όχι και τη γνώμη κάποιου άλλου. Βεβαίως, στην Ελλάδα, αλλά φαντάζομαι και παντού στον κόσμο, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις, πριν απ’ όλα θα ήθελαν όλα τα κανάλια, τα ραδιόφωνα, οι εφημερίδες, τα περιοδικά, ακόμα και τα sites τώρα που είναι της μόδας το ίντερνετ, να τους δοξολογούν από το πρωί ως το βράδυ, χωρίς ούτε μία μικρή σταγόνα κριτικής. Κάποια κόμματα και κάποιες κυβερνήσεις, κάποιοι πολιτικοί ή και κάποιοι πρωθυπουργοί, είναι αρκετά έξυπνοι και δε το δείχνουν, άλλοι όχι. Είναι γνωστή η ιστορία που διηγείτο ο «Νανάς» Τσαλδάρης, όταν τον πήρε τηλέφωνο έξαλλος χαράματα ο Καραμανλής, ο παλιός Καραμανλής, και άρχισε να του βρίζει με τα χειρότερα λόγια, την Ελένη Βλάχου, που υποτίθεται πως ήταν και δεξιά, για κάτι που είχε γράψει εκείνη την ημέρα στην Καθημερινή. Του είπε δε, να την πάρει εκείνη τη στιγμή, τα χαράματα, και να της μεταφέρει αυτά που του είπε, ακριβώς. Ο Τσαλδάρης βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί μπορεί ο Καραμανλής να ήταν πρωθυπουργός, αλλά και η Βλάχου ήταν η Βλάχου… Πήρε σεμνά τη Βλάχου, και της είπε: «νομίζω πως ο Πρόεδρος στεναχωρήθηκε με το σημερινό σας κομμάτι». Και εκείνη του απάντησε: «ωραία, αυτό σημαίνει ότι κάνω καλά τη δουλειά μου, θες τίποτε άλλο;».
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καλά και κακά, όπως όλες οι κυβερνήσεις, και όπως όλα τα κόμματα, αλλά στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και της εικόνας του προς τα έξω, σίγουρα δεν είναι πολύ καλός. Από την αρχή έδειξε μία εχθρότητα προς όποιον δε συμφωνούσε μαζί του, προς δε το Mega Chanel και ειδικά προς τον Πρετεντέρη έδειξε εξ αρχής απροκάλυπτη εχθρότητα. Δικαίως ή αδίκως, δε θα το σχολιάσω, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εκείνο όμως που θα σχολιάσω με χιούμορ, είναι πως σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, αρνήθηκε να πηγαίνει στην εκπομπή του Πρετεντέρη, μετά από ένα ιδιαίτερα καυστικό άρθρο του Πρετεντέρη στο Βήμα, εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά δεδομένου ότι η Ζωή Κωσταντοπούλου τώρα πια δεν ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ – και είναι γνωστό το γιατί – τελικά δίκαιο είχε ο Πρετεντέρης, σ’ αυτό τουλάχιστον το θέμα…
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το Mega υπάρχει περίπτωση να μην πάρει άδεια, τα χαρτιά που κατέθεσε ήταν ελλιπή, ο φάκελος υστερούσε κλπ. κλπ. Αυτό βεβαίως συνέβη, όπως γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, γιατί οι τρεις βασικοί του μέτοχοι δε συμφωνούν για κάποιους λόγους μεταξύ τους. Γιατί αν συμφωνούσαν, σίγουρα θα μπορούσαν να καταθέσουν μία πολύ σωστή πρόταση. Έμπειροι άνθρωποι είναι. Αν το Mega, ο μη γένοιτο, κλείσει, θα είναι πραγματικά μία αυτοκτονία καναλιού, γιατί επειδή δεν είχε ξεπέσει, όσον αφορά τις θεαματικότητες, και οι άνθρωποι που το έχουν θα μπορούσαν θαυμάσια να το κάνουν να λειτουργεί για χρόνια ακόμα. Αν βέβαια κλείσει, ελπίζω και εύχομαι, να αποζημιωθούν όπως πρέπει οι εργαζόμενοί του, που μέχρι τελευταία στιγμή, αγωνίζονται για να το κρατήσουν όρθιο. Και ελπίζω πως έτσι θα γίνει, γιατί και οι τρεις είναι σοβαροί επιχειρηματίες…
Το αν κλείσει το Mega, το αν πάρει ή όχι άδεια το Mega, έχει να κάνει με τη συμφωνία ή όχι των τριών βασικών μετόχων του. Γι’ αυτό και μιλάω για αυτοκτονία καναλιού, στην περίπτωση που κλείσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, με το δικό του τρόπο που έχει να συμπεριφέρεται και να αντιδρά, σε οτιδήποτε δε συμφωνεί μαζί του, έχει καταλάβει, πως, αν το Mega δεν πάρει άδεια και κλείσει, στη συνείδηση του πολύ κόσμου, που δεν ξέρει και δεν ασχολείται με τα εσωτερικά των καναλιών, θα χρεωθεί ή θα πιστωθεί ανάλογα με τη θέση του καθενός και το πώς βλέπει τα πράγματα σ’ αυτόν; Θα έπρεπε να το σκεφτεί, διότι είτε κάποιος χαρεί μ’ αυτό το κλείσιμο, είτε κάποιος θυμώσει, όποιο και να είναι το ΜΜΕ, δεν είναι ωραίο να ρίχνει την ευθύνη σε ένα κόμμα και μία κυβέρνηση. Δεν είναι προς συμφέρον του.