Λέρος: οδοιπορικό στην ιστορία
Δανάη Καρυδάκη - «Όποιος έρχεται στη Λέρο» λένε οι Λεριοί «ποτέ δεν φεύγει». Το λένε επειδή πολλοί ήρθαν σαν αξιωματικοί, Ιταλοί ή Έλληνες, ψυχίατροι και νοσηλευτές ή τρόφιμοι του ψυχιατρείου, Ευρωπαίοι τουρίστες που αγόρασαν σπίτια, ξενομερίτες που παντρεύτηκαν Λεριές, Αθηναίοι δικηγόροι που βρήκαν την υγειά τους μακριά από τα δικαστήρια της πρωτεύουσας, ακόμα και κάποιοι εξόριστοι της Χούντας που επέστρεψαν στο νησί ή απέναντι στους Λειψούς για να μείνουν. Κάποιοι πρόσφυγες, του hotspot ή της δομής εθελοντών του παλιού ΠΙΚΠΑ, ήρθαν το ’15, το ’16 και ακόμα δεν έχουν φύγει. Κατά κάποιον τρόπο, όμως, όποιος έρχεται στη Λέρο, ποτέ δεν φεύγει. Μπορεί να φύγει, με το καράβι, το καταμαράν ή το αεροπλάνο, όμως, το συναπάντημα με ένα τόσο συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι της ιστορίας δεν μπορεί παρά να τον κάνει πάντα να επιστρέφει στη Λέρο, έστω και νοερά.