Σήμερα, μπορείτε να διαβάσετε σχεδόν σε όλες τις ιστοσελίδες, ακόμα και στα πιο συστημικά ΜΜΕ, για το βίντεο της ιταλικής τηλεόρασης RAI tg2 που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και εμφανίζει έναν αστυνομικό στη Μόρια να υβρίζει χυδαία μια ηλικιωμένη πρόσφυγα και να της πετάει το μπαστούνι. εκτός πλάνου. Η σωστότερη διατύπωση είναι ότι το βίντεο κυκλοφόρησε ευρέως στο ελληνικό κοινό μέσω και της δημοσιογράφου του ThePressProject, Τζένης Τσιροπούλου και του TPP. 

Η Τζένη συμμετείχε στην ομάδα του Valerio Cataldi στη Μόρια και την περασμένη εβδομάδα, έγραψε αυτό το ρεπορτάζ για τη Μόρια, στο οποίο, μεταξύ πολλών άλλων, ανέφερε το πώς βρέθηκε το βίντεο στα χέρια του ιταλικού συνεργείου: 

Μια κοπέλα από το Αφγανιστάν μού δείχνει ένα βίντεο στο κινητό της:

Μια γιαγιά βαστιέται σε μια μαγκούρα. Το φαγητό έχει τελειώσει και η ίδια δεν έχει προλάβει να πάρει. Ένας Έλληνας αστυνομικός τής φωνάζει «Σκατόγρια! Σκατόγρια! Άι στο διάολο! Θα στο βάλω στον κώλο [το μπαστούνι].» Ο αστυνομικός τής τραβάει το μπαστούνι από το χέρι και της το πετάει μακριά. Το βίντεο αναμένεται να προβληθεί μέσα στις επόμενες βδομάδες σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ της ιταλικής τηλεόρασης για τη Μόρια.

Από τη δημοσίευσή του την Παρασκευή, από τον προσωπικό λογαριασμό της Τζένης και τα social media του TPP, το βίντεο κατέγραψε πάνω από 100.000 προβολές σε ΜΜΕ και κοινωνικά μέσα προκαλώντας κατακραυγή.στο ελληνικό κοινό. Η ευρεία κυκλοφορία του προκάλεσε την άμεση αντίδραση του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και κινητοποίησε ακόμα και την (συνήθως βραδύπουσα σε τέοτια ζητήματα) Ελληνική Αστυνομία.

Η ΕΛ.ΑΣ μάλιστα, με εντολή του αρχηγού της, όχι μόνο διέταξε ΕΔΕ (από αυτές που κατά κανόνα δεν φέρουν κανένα αποτέλεσμα), αλλά έθεσε σε διαθεσιμότητα τον συγκεκριμένο αστυνομικό και επίσης ανακοίνωσε ότι οι τέσσερις αστυνομικο΄που συμμετέχουν στο συμβάν αποχωρούν από τη Μόρια και «ανακαλούνται στις Υπηρεσίες τους, σε Αττική, Ιωάννινα και Έδεσσα».

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη σχετικά με το αν η υπόθεση αυτή θα εξαλείψει την αστυνομική αυθαιρεσία, στη Μόρια ή γενικότερα ή αν θα καλυτερεύσει τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στα κέντρα κράτησης. Απαιτούνται πολλά περισσότερα από αυτό, πολλή παραπάνω κοινωνική πίεση. Αυτό όμως που αξίζει να σημειώσουμε έιναι ότι σήμερα, η δημοσιογραφική έρευνα σημείωσε μια μικρή νίκη απέναντι στην εξουσιαστική αυθαιρεσία. Είναι από τις φορές που η δημοσιογραφία όχι μόνο επιτελεί τον βαικό της ρόλο στην ενημέρωση του κοινού, αλλά σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης παράγουν απτά αποτελέσματα.

Στην Ιταλία του Σαλβίνι, η προβολή του ντοκιμαντέρ του Valerio Cataldi που θα παρουσίαζε τις συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες και κυρίως τα προσφυγόπουλα στη Βοσνία και τη Μόρια θα γινόταν το βράδυ του Σαββάτου στο κρατικό κανάλι RAI. Τελικά δυστυχώς όμως, η διεύθυνση του καναλιού βρήκε μια αφορμή και την ανέβαλε.

Στην Ελλάδα, χάρη και στη δύναμη των ανθρώπων που δημιουργούν δίκτυα μέσω των social media, ασκήθηκε πίεση στους ιθύνοντες και ως προς τα ΜΜΕ, το θέμα αναγκάστηκαν να προβάλουν πολλά site, αλλά να φτάσει μέχρι και το κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ εφόσον είχε γίνει πια viral. Όπως έγραψε και ο Cataldi: “«Αυτό είναι ένα δημοσιογραφικό ρεκόρ. Ένα ντοκιμαντέρ που δεν προβλήθηκε καν ποτέ, έφερε ένα τέτοιο σημαντικό αποτέλεσμα».

Είμαστε επομένως χαρούμενοι που ως TPP συμβάλαμε, λίγο ή πολύ, σε αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά, πριν από έναν χρόνο για παράδειγμα αναδείξαμε το θέμα της Μανωλάδας (και κάναμε τους αρμοδίους να ψάχνουν πώς βγήκε αυτή η απόφαση) και πριν μερικούς μήνες πιέσαμε τα Public ώστε να εκπληρώσουν μια υποχρέωση όπως δικαστικά όφειλαν, απέναντι σε εργαζόμενους τους. Από την άλλη, αναγνωρίζουμε ότι γενικά, αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι πολλές, για λόγους που έχουν να κάνουν και με την κατάσταση των ΜΜΕ αλλά και με την κοινωνική, οικονομική και πολιτική συγκυρία. Εδώ το χαμόγελο γίνεται κάπως γλυκόπικρο. Θέλουμε να κάνουμε πολλά παραπάνω και για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε κόσμο να στηρίξει την ανεξάρτητη ενημέρωση.

Η ενημέρωση είναι συνεχείς μάχες, όχι γενικά κι αόριστα όπως αναφέρεται ως κλισέ η φράση, αλλά ανάμεσα σε συγκεκριμένα στρατόπεδα. Στο θέμα της αστυνομίας, για παράδειγμα, από τη μία έχουμε τις εικόνες του Rai μέσω του Cataldi και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου. Από την άλλη, έχουμε τα άτυπα γραφεία Τύπου της αστυνομίας, για τον «ληστή με το μαχαίρι» ή τους «πακιστανούς που κρατούσαν όμηρο αστυνομικό»..

Τα ζητήματα μπορεί να αλλάζουν, αλλά τα στρατόπεδα, που επίσης μπορεί να αλλάζουν, παραμένουν δύο. Αυτό που ελέγχει κι αυτό που ελέγχεται. Χθες στο TPP, δημοσιεύσαμε το δεύτερο ρεπορτάζ του Μηνά Κωνσταντίνου για την υπόθεση της Folli Follie, ίσως, το «μεγαλύτερο χρηματιστηριακό σκάνδαλο του 21ου αιώνα». Δεν διεκδικούμε τις δάφνες κάποιας αποκάλυψης, αλλά πιστεύουμε ότι, την ώρα που τα περισσότερα ΜΜΕ αναφέρουν αποσπασματικές πληροφορίες για τις εξελίξεις (και για την τηλεόραση το θέμα δεν υπάρχει), δίνουμε στους αναγνώστες μας το θέμα στην πραγματική του διάσταση, με συγκεντρωμένο το υλικό και με ανάλυση για τις ευθύνες του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των ελεγκτικών μηχανισμών. Αξίζει επίσης, να δώσουμε έμφαση σε ένα σημείο:

Σύμφωνα με τη FF, από το 2008 έως και το 2017 διέθεσε σε διαφημιστικές δαπάνες ποσά που ξεπερνούν τα 250 εκατ. ευρώ. Συγκεκριμένα, για την διαφημιστική προβολή της εταιρείας έχουν δαπανηθεί μέσα σε μια δεκαετία 208 εκατ. ευρώ στον Τύπο, με μέσο όρο 20 εκατ. ευρώ ετησίως. Αξίζει να σημειωθεί πως η εταιρεία εμφανίζεται να διέθεσε μόνο για το 2017 40,48 εκατ. ευρώ, ποσό μεγαλύτερο από τα 38,06 εκατ. ευρώ που διέθεσαν η Alpha Bank, η Eurobank, η Τράπεζα Πειραιώς και η Εθνική Τράπεζα μαζί! 

Φανταζόμαστε ότι αυτός ήταν ο λόγος που πολλά ΜΜΕ, αντί να παρακολουθούν κριτικά τα προηγούμενα χρόνια την εταιρεία, ήταν πολύ απασχολημένα με το να αναπαράγουν διθυραμβικά άρθρα για τις δραστηριότητες της. Προφανώς δεν γνώριζαν, αλλά παράλληλα δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν, γιατί αντί να έλεγχαν, ελέγχονταν.

Φυσικά, υπάρχουν και οι τράπεζες, αγαπημένος χρηματοδότης των μέσων, η κακή κατάσταση των οποίων αντιμετωπίζεται σχεδόν από όλους είτε ως «ξαφνική αδιαθεσία», είτε συνέπεια κακών κερδοσκόπων, είτε κυβερνητικής ανικανότητας. Η δική μας ανάλυση και αυτές ειδικευμένων αρθρογράφων που φιλοξενούμε, συνδέουν τη σημερινή κατάσταση με την αρχή των πολιτικών λιτότητας, που εκτόξευσαν τα κόκκινα δάνεια, τις αποτυχημένες ανακεφαλαιοποιήσεις (με ζημία 36 εκατ. τουλάχιστον για το Δημόσιο) και η μόνιμη τακτική, το κράτος και οι πολίτες να αναλαμβάνουν τα σπασμένα για να «διασώζουν», στην ουσία πτωχευμένα και αδιαφανή τραπεζικά ιδρύματα.

Αυτά μάλιστα τα παραδείγματα, είναι θέματα και δημοσιεύματα των τελευταίων δύο εβδομάδων. Αυτήν τη στιγμή το TPP είναι σε φάση καμπάνιας και πολύ μεγάλων αλλαγών στα εσωτερικά του. Αλλάζει νομική μορφή, πλατφορμα συνδρομητών και σάιτ. Αυτό έχει φέρει έναν πολύ μεγαλύτερο φόρτο καθηκόντων για όλη του την ομάδα του, τον οποίον όμως δεν αφήνουμε να επηρεάσει το περιεχόμενο που διαβάζετε κι εμπιστεύεστε.

Θέλουμε τη βοήθεια σας για να λύσουμε τις οικονομικές μας δυσκολίες, να γίνουμε καλύτεροι, μεγαλύτεροι και να κάνουμε ακόμη περισσότερα. Ξέρουμε ότι είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο και με χαρά βλέπουμε ότι καλωσορίζουμε καθημερινά νέα μέλη, που δεν μας είχαν στηρίξει μέχρι τώρα (ή έκαναν απλές δωρεές κατά καιρούς). 

Σας καλούμε λοιπόν να γίνετε μέλη του TPP και να στηρίξετε, έστω με λίγα ευρώ κάθε μήνα (κλικ εδώ), το μόνο επαγγελματικό μέσο στην Ελλάδα που χρηματοδοτείται μόνο από τους αναγνώστες του. Για να κερδίζουμε όλο και περισσότερες μάχες στο μέλλον.